Jeden z najgorętszych tytułów roku, oscarowy faworyt (13 nominacji!) i przebój ostatniego festiwalu w Cannes, skąd „Emilia Pérez” wyjechała z Nagrodą Jury i Nagrodą dla Najlepszej Aktorki, przyznaną – wyjątkowo – całej czteroosobowej kobiecej obsadzie filmu (Zoe Saldaña, Selena Gomez, Karla Sofía Gascón, Adriana Paz). Nowy film Jacques’a Audiarda („Paryż, 13. dzielnica”, „Prorok”) to rozgrywające się w Meksyku porywające widowisko, które nieustannie transformuje: z thrillera w klasyczny melodramat, z musicalu w pełną emocji opowieść w duchu Almodóvara. Bo nieustraszona i roztańczona „Emilia Pérez” jest opowieścią o wolności od wszelkich konwencji i o spektakularnej przemianie, jakiej potrzebuje dziś świat.
Zmiana zaczyna się od adwokatki, Rity (Zoe Saldaña), rozczarowanej prawem, które broni najsilniejszych – bezwzględnych, bogatych mężczyzn. Ale pewnego dnia Rita dostanie od jednego z nich zaskakującą propozycję: bycia towarzyszką na drodze do odkupienia. W tej ryzykownej podróży pozna trzy gotowe na wszystko kobiety, które w pełnym przemocy społeczeństwie macho pragną słuchać swojego serca. Naszedł czas, by zemstę przekuć w zadośćuczynienie, pogardę we współczucie, a strach w zaufanie. „Emilia Pérez” przekonuje, że pora, by świat przestał być czarno-biały.
Kipiący energią, zarazem baśniowy i hipnotyczny film Audiarda to aktorski i reżyserski popis, za którego liryczną stronę odpowiadają utwory francuskiej kompozytorki i piosenkarki Camille. Ale w ramy klasycznego musicalu „Emilia Pérez” wkłada współczesną wrażliwość, rozsadzającą stare konwencje, by na ich miejscu zbudować nowy, lepszy świat.
Ogród ciernisty (The Paradise of Thorns)
W sercu bujnego durianowego gaju, gdzie miłość kwitnie równie intensywnie jak tropikalne owoce, rozgrywa się historia, która rozdziera serce i rozpala gniew. Thongkam i Sek – nierozłączni kochankowie – zbudowali razem swój raj. Dom, ziemia, drzewa – każdy centymetr tej przestrzeni pulsował ich wspólnym życiem. Aż do dnia, gdy Sek nagle odchodzi, a wszystko, co stworzyli razem, staje się łupem bezlitosnej rodziny, dla której miłość bez papierka nie znaczy nic.
Gdy zapach durianów wypełnia powietrze, Thongkam staje do walki – nie tylko o ziemię, ale o prawo do wspomnień i bycia uznanym. Czy samotny mężczyzna może przeciwstawić się systemowi, który wciąż odmawia mu głosu?
„Ogród ciernisty” to historia namiętności, straty i niesprawiedliwości, która wbija się w serce jak kolce duriana. W świecie, gdzie miłość jest polityką, a prawo nie chroni wszystkich tak samo, czasem jedynym wyborem jest walka.
reżyseria: Naruebet Kuno, scenariusz: Naron Cherdsoongnern, Naruebet Kuno, Karakade Norasethaporn, obsada: Jeff Satur, Engfa Waraha, Srida Puapimol, Keng Harit Buayoi, Pongsakorn Mettarikanon, Nikorn Saetang, zdjęcia: Tawanwad Wanavit, produkcja: Tajlandia 2024, czas: 131 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie
Ukryty mistrz (Hidden Master: The Legacy of George Platt Lynes)
Pełen pasji i tajemnicy portret artysty, który odważył się uchwycić męską nagość w sposób, jakiego świat nie był gotów zobaczyć. Jego zdjęcia, balansujące na granicy pożądania i cenzury, które przez dekady pozostawały ukryte teraz wychodzą z cienia. Film odkrywa nie tylko geniusz fotografa, ale i jego niepokorną duszę, która w czasach pełnych uprzedzeń walczyła o wolność ekspresji. George Platt Lynes znany był nie tylko z technicznego mistrzostwa swoich zdjęć, ale także z odwagi i brawury, która towarzyszyła jego pracy i życiu w świecie pełnym skrywanych pragnień.
„Ukryty mistrz” to prawdziwa gratka dla amatorów i zawodowców, którzy szukają w sztuce czegoś więcej niż tylko estetyki. Zachwycające archiwalia, intymne wywiady i elektryzująca opowieść o życiu na krawędzi norm społecznych składają się na hołd dla twórcy, który nie bał się ryzyka bycia sobą z całym bagażem znaczeń jakie to za sobą niosło.
- GLAAD Media Awards 2025 - Wybitny Dokument, nominacja
- San Diego International Film Festival 2023 - Nagroda w kategorii Przełomowy Dokument
- Rio Festival de Cinema LGBTQIA+ 2024 - Najlepszy Film - Nagrody Jury, nominacja
- Sunny Bunny LGBTQIA+ Film Festival 2024 - Najlepszy Reżyser, nominacja
reżyseria: Sam Shahid, scenariusz: Matthew Kraus, John MacConnell, Sam Shahid, obsada: Vince Aletti, Don Bachardy, Vincent Cianni, John Connelly, James Crump, Jarrett Earnest, Allen Ellenzweig, Rebecca Fasman, Philip Gefter, Steven Haas, muzyka: Sarah Lynch, zdjęcia: Matthew Kraus, produkcja: USA 2023, czas: 96 minut, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie
TYTUŁ ORYGINALNY: All We Imagine as Light
W centrum wielomilionowego, kosmopolitycznego miasta mieszkają trzy kobiety: dwie pielęgniarki oraz szpitalna kucharka. Prahba otrzymuje dość zaskakujący upominek od męża, który wyjechał do pracy do Niemiec. Anu spotyka się ze swoim chłopakiem, mierząc się z problemami religijnymi i… lokalowymi. Parvati, wdowa, walczy z nieuzasadnioną eksmisją.
OBSADA: Kani Kusruti, Divya Prabha, Chhaya Kadam
REŻYSERIA I SCENARIUSZ: Payal Kapadia, Payal Kapadia
PRODUKCJA: Francja/Indie/Holandia/Luksemburg/Włochy/Szwajcaria/USA/Belgia
GATUNEK: dramat
CZAS TRWANIA: 118
SUB PL
Biografia jednej z głównych przedstawicielek europejskiego pop-artu, prekursorki happeningów, postrzeganej jednocześnie jako ikona feminizmu. Skomplikowana biografia Niki de Saint Phalle mieni się kolorami, składając się na intrygujący portret niespokojnej artystki.
Rok 1952. Niki de Saint Phalle (w tej roli Charlotte Le Bon) wraz z mężem i dwuletnią córką przenoszą się z ogarniętych terrorem makkartyzmu Stanów Zjednoczonych do europejskiej stolicy sztuki – Paryża. Mająca arystokratyczne korzenie kobieta posiada znacznie większe artystyczne aspiracje niż jedynie bycie pięknością na okładkach „Vogue’a”, gdzie pojawiała się w charakterze modelki.
Dystans, jaki dzieli ją od rodzinnego domu, początkowo przynosi kobiecie ukojenie. Szybko jednak demony przeszłości dopadają Niki także we Francji, a seria niepokojących retrospekcji z dzieciństwa pozwala zrozumieć, z jaką traumą się mierzy. Bezpiecznym gruntem, ale i sposobem na wyrażenie siebie staje się dla bohaterki jej sztuka. Pozwala także na to, by Niki walczyła o niezależność w świecie społecznych konwenansów i z góry przypisanych ról.
Gatunek: biograficzny
Czas trwania: 98 min
produkcja: Francja 2024
SUB PL
Film od kobiet dla kobiet.
To historia wrażliwych i ambitnych kobiet z nieposkromioną potrzebą wolności, które zatrudniają się w agencji porno. Ilona, znana jako Cicciolina, to misjonarka miłości i obrończyni wolności, Moana – ambitna idealistka, na każdym kroku mierząca się z pogardą, a Eva – romantyczka po przejściach. Jest także Debora, która przychodzi do agencji, myśląc o chwilowej pracy asystentki, ale zostaje tam przez dziesięć lat, znajdując drugą rodzinę. Nad całością czuwa Riccardo, założyciel agencji, wizjoner, powiernik i przyjaciel.
Zobacz, jak pierwsze na świecie gwiazdy porno żyły według własnych zasad, mierząc się z szufladkowaniem i niezrozumieniem społeczeństwa.
Czas trwania: 128 min
Włochy | 2024
Lesbos (Lesvia)
Na skąpanej w słońcu, malowniczej wyspie Lesbos queerowa historia splata się z mitem i rzeczywistością. To tutaj, w Eressos – miejscu narodzin Safony – przez dekady lesbijki z całego świata budowały swoją własną przestrzeń wolności. Co jednak, gdy raj na ziemi staje się polem bitwy o to, kto ma prawo nazywać się lesbijką? Reżyserka, która sama urodziła się na wyspie z intymną wrażliwością przygląda się dekadom miłości, buntu I nieporozumień, splatając osobiste wspomnienia z archiwalnymi nagraniami. To nie tylko dokument, ale manifestacja kobiecej siły – pełna pasji, humoru i tęsknoty opowieść o tym, jak rodzi się wspólnota.
- Thessaloniki Documentary Film Festival 2024 - nominacja za debiut reżyserski, wyróżnienie w kategorii Mermaid Award i nagroda Greek Film Center Award za najlepszy grecki debiut reżyserski - Tzeli Hadjidimitriou
reżyseria i scenariusz: Tzeli Hadjidimitriou, muzyka: Stefanos Konstantinidis, Nassos Sopilis - Fabrika, zdjęcia: Tzeli Hadjidimitriou, produkcja: Grecja 2024, czas: 78 minut, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie
Najnowszy film Michaela Dwecka i Gregory'ego Kershawa, twórców uwielbianych i nagradzanych na całym świecie Truflarzy.
Tym razem reżyserzy przenoszą nas do dzikich krajobrazów północno-zachodniej Argentyny, gdzie zagłębiamy się w życie gauchos — ludzi, którzy żyją według własnych zasad, z dala od współczesnego świata, czerpiąc radość z prostego życia. Podnosząca na duchu opowieść o wolności, pasji i niezwykłej więzi między człowiekiem a naturą. Piękny, szczery, autentyczny film, który pozwala się na chwilę zatrzymać i docenić życie.
OBSADA: Guada Gonza, Taty Gonza, Jony Avalos
REŻYSERIA: Michael Dweck, Gregory Kershaw
GATUNEK: dokumentalny
PRODUKCJA: USA/Argentyna
CZAS TRWANIA: 85 min
SUB PL
Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.
Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".
Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.
Reżyseria: Gia Coppola
Występują: Pamela Anderson, Jamie Lee Curtis, Dave Bautista, Billie Lourd, Kiernan Shipka, Brenda SongProdukcja
Gatunek: dramat
Czas trwania: 85 min
Język oryginalny: angielski
SUB PL
Podczas podróży lotniczej aktorka Felicja wspomina czasy II wojny światowej. Zakochana w koledze z teatru, Wiktorze Rawiczu, ukrywała go przez niemal całą okupację, ciążył na nim bowiem wyrok śmierci z uwagi na podejrzenie o zabójstwo volksdeutscha Petersa. By uratować ukochanego, Felicja znosi liczne poniżenia, przemoc, gwałt. Liczy jednak, że Rawicz odwzajemni jej uczucie. Gdy kończy się wojna, bohaterka przeżyje kolejne dramatyczne rozczarowania.
Ekranizacja opowiadania Kazimierza Brandysa pod tym samym tytułem zrealizowana przez jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych – Wojciecha Jerzego Hasa. „Jak być kochaną” oparty jest na monologach wewnętrznych głównej bohaterki. Wspomnienia Felicji przenoszą widzów nie tylko w brutalną rzeczywistość II wojny światowej, naznaczoną cierpieniem, grozą i lękiem, ale również w świat subtelnej, wrażliwej i kochającej młodej dziewczyny, która robi wszystko by uratować kochanego przez siebie i podziwianego mężczyznę.
Barbara Krafftówna stworzyła niezapomnianą i genialną kreację, którą należy uznać za jedną z najwspanialszych kobiecych ról w historii światowego kina. Dzięki swojemu talentowi znakomicie oddała uczucia i emocje towarzyszące jej bohaterce w różnych momentach akcji – od bezgranicznej miłości przez strach i poniżenie do rozczarowania i zgorzknienia. Efektem tego było uznanie krytyków i publiczności oraz nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w 1963 roku. Partneruje jej Zbigniew Cybulski, który odtwarzając Wiktora Rawicza, kabotyna, tchórza i mitomana, odważnie zrywa z postacią Maćka Chełmickiego z „Popiołu i diamentu” Andrzeja Wajdy.
Festiwal, który łączy kino, muzykę i sztukę.
Podczas części głównej (18:00–21:00) zaprezentowane zostaną cztery filmy produkcji Stowarzyszenia Filmowego Neon: „Nowy Wiek Artystyczny”, „Ojczym”, „Śmierć Telewizji” oraz animacja „Back to Monky” – poruszające tematy relacji międzyludzkich, wpływu mediów, kondycji współczesnego człowieka i roli sztuki – od renesansu po erę cyfrową.
Przed częścią główną (17:00–18:00) i po niej (21:00–22:00) zaplanowano otwartą przestrzeń do spotkań i dodatkowe atrakcje - wernisaż fotograficzny oraz występy zespołów muzycznych.
Festiwalowi towarzyszyć będą także panele dyskusyjne z udziałem gości specjalnych i twórców filmowych.
Data: 5 czerwca 2025 r.
Godzina: 17:00–22:00 (część główna: 18:00–21:00)
Spotkajmy się tam, gdzie sztuka nabiera nowego wymiaru.
Główni patroni medialni: WTK, epoznan.pl, Radio ESKA.
