Klub filmowy „Si, Señor!” – Sytuacja awaryjna

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Reżyseria: Gia Coppola
Występują: Pamela Anderson, Jamie Lee Curtis, Dave Bautista, Billie Lourd, Kiernan Shipka, Brenda SongProdukcja
Gatunek: dramat

Czas trwania: 85 min
Język oryginalny: angielski
SUB PL

TYTUŁ ORYGINALNY: All We Imagine as Light

W centrum wielomilionowego, kosmopolitycznego miasta mieszkają trzy kobiety: dwie pielęgniarki oraz szpitalna kucharka. Prahba otrzymuje dość zaskakujący upominek od męża, który wyjechał do pracy do Niemiec. Anu spotyka się ze swoim chłopakiem, mierząc się z problemami religijnymi i… lokalowymi. Parvati, wdowa, walczy z nieuzasadnioną eksmisją.

OBSADA: Kani Kusruti, Divya Prabha, Chhaya Kadam
REŻYSERIA I SCENARIUSZ: Payal Kapadia, Payal Kapadia
PRODUKCJA: Francja/Indie/Holandia/Luksemburg/Włochy/Szwajcaria/USA/Belgia

GATUNEK: dramat
CZAS TRWANIA: 118
SUB PL

Wieczór, który łączy kino, muzykę i sztukę.

W sercu miasta, na styku obrazu i dźwięku, zapraszamy na Festiwal Filmowy Argon 2025 – wydarzenie, które przekracza granice klasycznego seansu filmowego.

Podczas głównej części wieczoru zaprezentowane zostaną cztery filmy produkcji Stowarzyszenia Filmowego Neon: "Nowy Wiek Artystyczny", "Ojczym", "Śmierć Telewizji" oraz film animowany "Back to Monkey".

W trakcie głównej części odbędą się również dwa panele dyskusyjne, podczas których uczestnicy będą mieli okazję wziąć udział w rozmowach z gośćmi specjalnymi oraz twórcami filmów.

Festiwalowi będą towarzyszyć liczne inicjatywy dodatkowe, w tym wernisaż fotograficzny oraz występy zespołów muzycznych.

Część główna wydarzenia odbędzie się w godzinach 18:00–21:00. Przed nią (17:00–18:00) i po niej (21:00–22:00) zaplanowano otwartą przestrzeń do spotkań i dodatkowe atrakcje.

Premiera tego absurdalnego filmu nigdy nie miała miejsca. W Polsce. Dlatego robimy ją teraz, 50 lat po premierze światowej, bo w 1975 roku akurat graliśmy w kinach świetną „Ziemię obiecaną” Wajdy, a później już musieliśmy szybko lecieć do sklepu, by stanąć w kolejce po mięso. Nasi „przyjaciele” zza Buga też nie bardzo chcieli, żebyśmy pękali ze śmiechu. Nie było więc czasu i przestrzeni na polską premierę kinową pierwszego (czy tam drugiego – zależy, jak liczyć) filmu fabularnego Monty Pythona, grupy komików ze „zgniłego Zachodu”, którzy usiłowali przekonać cały świat, że konno można jeździć bez konia, a jedynie klekocząc skorupami kokosa.

Anglia, rok 932. Król Artur przemierza wioski i miasta, by znaleźć dzielnych wojowników, którzy do niego dołączą i zostaną Rycerzami Okrągłego Stołu. Poszukiwania obfitują w niebywałe przygody, ale w końcu Arturowi udaje się namówić pięciu rycerzy, aby mu towarzyszyli. Król pragnie dotrzeć z nimi do zamku Camelot. Niespodziewanie przemawia do niego sam Bóg i zleca mu inną misję – odszukanie Świętego Graala. Podczas wyprawy kompania zmierzy się z licznymi niebezpieczeństwami, jak francuscy szydercy, rycerze, którzy mówią „Ni”, latające krowy czy Krwiożerczy Królik.

Ograniczenie wiekowe: od 16 lat

Czas trwania: 91 minut

Język: angielski

Napisy: polskie

Podczas podróży lotniczej aktorka Felicja wspomina czasy II wojny światowej. Zakochana w koledze z teatru, Wiktorze Rawiczu, ukrywała go przez niemal całą okupację, ciążył na nim bowiem wyrok śmierci z uwagi na podejrzenie o zabójstwo volksdeutscha Petersa. By uratować ukochanego, Felicja znosi liczne poniżenia, przemoc, gwałt. Liczy jednak, że Rawicz odwzajemni jej uczucie. Gdy kończy się wojna, bohaterka przeżyje kolejne dramatyczne rozczarowania.

Ekranizacja opowiadania Kazimierza Brandysa pod tym samym tytułem zrealizowana przez jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych – Wojciecha Jerzego Hasa. „Jak być kochaną” oparty jest na monologach wewnętrznych głównej bohaterki. Wspomnienia Felicji przenoszą widzów nie tylko w brutalną rzeczywistość II wojny światowej, naznaczoną cierpieniem, grozą i lękiem, ale również w świat subtelnej, wrażliwej i kochającej młodej dziewczyny, która robi wszystko by uratować kochanego przez siebie i podziwianego mężczyznę.

Barbara Krafftówna stworzyła niezapomnianą i genialną kreację, którą należy uznać za jedną z najwspanialszych kobiecych ról w historii światowego kina. Dzięki swojemu talentowi znakomicie oddała uczucia i emocje towarzyszące jej bohaterce w różnych momentach akcji – od bezgranicznej miłości przez strach i poniżenie do rozczarowania i zgorzknienia. Efektem tego było uznanie krytyków i publiczności oraz nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w 1963 roku. Partneruje jej Zbigniew Cybulski, który odtwarzając Wiktora Rawicza, kabotyna, tchórza i mitomana, odważnie zrywa z postacią Maćka Chełmickiego z „Popiołu i diamentu” Andrzeja Wajdy.

Odlot (F.L.Y.)

Kiedy dwaj byli kochankowie zostają zmuszeni do wspólnego mieszkania, iskry lecą szybciej niż brokat na drag show! Max, jego nowy chłopak i Rafael – przyszła gwiazda sceny drag – tworzą wybuchową mieszankę emocji, humoru i niewygodnych wspomnień.

To nie jest kolejna sztampowa komedia romantyczna – to pełna queerowego chaosu, wzruszeń i ciętych ripost historia o miłości, przyjaźni i odnajdywaniu siebie. Błyskotliwe dialogi, autentyczne postacie i spektakularne zakończenie sprawiają, że ten film zostaje w głowie jeszcze na długo po wyjściu z sali kinowej.

Gotowx na lot bez zapiętych pasów?

- Rio Festival de Cinema LGBTQIA+ 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy, nominacja

reżyseria i scenariusz: Rafael Albarran, Trent Kendrick, obsada: Trent Kendrick, Rafael Albarran, Pixie Aventura, Alexeev Dismuke, Torrey B. Lawrence, Michael Vaccaro, Harris Lucas, Shea Diamond, muzyka: Sam Ostroff, Duncan Thum, zdjęcia: Michael John Madden, produkcja: USA 2023, czas: 105 minut, gatunek: film fabularny/komedia, napisy: polskie/angielskie

Ogród ciernisty (The Paradise of Thorns)

W sercu bujnego durianowego gaju, gdzie miłość kwitnie równie intensywnie jak tropikalne owoce, rozgrywa się historia, która rozdziera serce i rozpala gniew. Thongkam i Sek – nierozłączni kochankowie – zbudowali razem swój raj. Dom, ziemia, drzewa – każdy centymetr tej przestrzeni pulsował ich wspólnym życiem. Aż do dnia, gdy Sek nagle odchodzi, a wszystko, co stworzyli razem, staje się łupem bezlitosnej rodziny, dla której miłość bez papierka nie znaczy nic.

Gdy zapach durianów wypełnia powietrze, Thongkam staje do walki – nie tylko o ziemię, ale o prawo do wspomnień i bycia uznanym. Czy samotny mężczyzna może przeciwstawić się systemowi, który wciąż odmawia mu głosu?

„Ogród ciernisty” to historia namiętności, straty i niesprawiedliwości, która wbija się w serce jak kolce duriana. W świecie, gdzie miłość jest polityką, a prawo nie chroni wszystkich tak samo, czasem jedynym wyborem jest walka.

reżyseria: Naruebet Kuno, scenariusz: Naron Cherdsoongnern, Naruebet Kuno, Karakade Norasethaporn, obsada: Jeff Satur, Engfa Waraha, Srida Puapimol, Keng Harit Buayoi, Pongsakorn Mettarikanon, Nikorn Saetang, zdjęcia: Tawanwad Wanavit, produkcja: Tajlandia 2024, czas: 131 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie

Pablo Picasso (1881-1973) – tytan pracy i wulkan kreatywności, który nie tylko zatarł różnicę pomiędzy sztuką a rzemiosłem, ale też w dzieło potrafił zmienić zwykłą szczotkę, konewkę czy rower. Pozostaje jednym z najważniejszych i najbardziej wpływowych artystów w historii, autorem przeszło dwudziestu tysięcy obrazów i obiektów.

Zrealizowany przy okazji 50. rocznicy jego śmierci film „Picasso. Buntownik w Paryżu” Simony Risi to portret życia spełnionego, ale i złożonego ze sprzeczności – dokumentalna podróż przez lata biedy i szalonego sukcesu, światła i mroku, pasji i destrukcji, kawiarnianych hulanek i politycznego zaangażowania.

Z jedną walizką, nie znając francuskiego – tak młodziutki Pablo postanowił podbić Paryż. Film skupia się na latach spędzonych w kipiącym twórczą energią mieście, który stał się drugim domem pochodzącego z Malagi malarza. Jako hiszpański imigrant był na celowniku policji, jako artysta rewolucjonizujący sztukę błyskawicznie podbił salony. Jego styl wciąż ewoluował, malował intensywnie i niechętnie rozstawał się z pracami. „Jestem swoim najlepszym kolekcjonerem" mawiał, a 5 tysięcy należących do niego obiektów stanowi dziś bezcenny zbiór paryskiego Muzeum Picassa. Film daje nam unikalną szansę odwiedzenia zorganizowanej tam z okazji 50. rocznicy śmierci artysty wielkiej wystawy, której scenografię współtworzył słynny brytyjski projektant, Paul Smith.

Dokument Risi to również portret zmieniającego się Paryża i panorama XX wieku, który artysta kształtował, będąc zarazem przenikliwym kronikarzem burzliwej epoki. Ustami ekspertów i kuratorów „Picasso. Buntownik w Paryżu” rozszyfrowuje ukrytą w dziełach symbolikę, tłumaczy, jak kolejne doświadczenia i spotkania wpływały na ewolucję stylu. Ale geniusz miał również swoją mroczną stronę, o której zaświadczają wspomnienia jego partnerek. Filmowa opowieść przynosi także krytyczne spojrzenie na biografię i twórczość Pabla Picassa, przypominając, że często za spektakularną karierą „wielkiego mężczyzny” stoją zapomniane lub niedoceniane kobiety.

Czas trwania: 94 min
ANG / SUB PL

Baby

Osiemnastoletni Wellington właśnie wychodzi z poprawczaka – ale świat wcale nie czeka na niego z otwartymi ramionami. Jego rodzina zniknęła, a dom przepadł bez śladu. Zostaje mu tylko ulica i paczka queerowych przyjaciół z House of Close Certo, z którymi voguje w metrze za drobne, a nocami przemyka do obskurnego kina porno, by kraść portfele. Kiedy poznaje Ronaldo, charyzmatycznego i doświadczonego mężczyznę, wpada w wir namiętności, surowej szkoły przetrwania i realiów męskiego sex workingu. Ale kto tu naprawdę uczy kogo?

„Baby” to niepokojąca, elektryzująca podróż przez podziemny świat São Paulo – opowieść o poszukiwaniu bliskości w miejscach, które nie dają bezpieczeństwa, i o dorastaniu w rzeczywistości, gdzie miłość miesza się z pieniądzem. Marcelo Caetano kreśli obraz młodości na krawędzi – bez sentymentów, ale z wielką czułością dla tych, których inni woleliby nie widzieć.

reżyseria: Marcelo Caetano, scenariusz: Gabriel Domingues, Marcelo Caetano, obsada: João Pedro Mariano, Ricardo Teodoro, Ana Flavia Cavalcanti, Bruna Linzmeyer, Luiz Bertazzo, Marcelo Varzea, muzyka: Bruno Prado, Caê Rolfsen, zdjęcia: Joana Luz, Pedro Sotero, produkcja: Brazylia, Francja, Holandia 2024, czas: 107 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie

- Cannes Film Festival 2024 - Queer Palm, nominacja

- San Sebastián International Film Festival 2024 - Najlepszy Film Latynoamerykański, Nagroda Sebastiana

- Biarritz International Festival of Latin American Cinema 2024 - Najlepszy Film

- NewFest: New York's LGBT Film Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy, Nagroda Jury

- Rio de Janeiro International Film Festival 2024 - Najlepszy Film

- Florence Queer Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy

- Image + Nation Festival Cinema LGBT Montreal Film Festival 2024 - Nagroda Jury

- Merlinka Film Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy, Nagroda Jury

- OUTshine Film Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy, Nagroda Jury

Film prezentowany dzięki wsparciu Ambasady Królestwa Niderlandów w Polsce

Gatunek: biograficzny
Czas trwania: 98 min
produkcja: Francja 2024
SUB PL