Jakie inspiracje miał autor „Małego Księcia” do napisania jednej z najsłynniejszych książek wszech czasów? Pełna zapierających dech w piersiach przelotów nad Andami opowieść oparta na najciekawszych wycinkach z biografii Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Oto historia fascynacji samolotami połączona z marzeniami, wrażliwością i fantazją, które dały początek najpiękniejszej opowieści o poszukiwaniu przyjaźni. Film ten jest hołdem dla wybitnego pisarza i jego ponadczasowego arcydzieła.
Jest rok 1930, Antoine de Saint-Exupéry na kilkanaście lat przed wydaniem swojej najsłynniejszej książki „Mały Książę” pracuje jako pilot w świadczącej lotnicze usługi pocztowe firmie Aéropostale w Argentynie. Pewnego dnia, jego przyjaciel Henri Guillaumet nie wraca z jednej ze swoich podróży. Pomimo spodziewanych niebezpieczeństw, Antoine postanawia wyruszyć na poszukiwania zaginionego pilota. To z pozoru niemożliwe zadanie zmusi go do przekroczenia piętrzącego się wysoko górskiego pasma And oraz własnych słabości. Podczas tej wyprawy pilot doświadczy wielu wrażeń, które później wykorzysta do stworzenia swojej niezwykłej książki.
PL
Sarah Gavron zrobiła film wspólnotowy: zaprosiła do współpracy niemalże same kobiety i nastoletnie dziewczyny, by w toku warsztatów i improwizacji wypracować niezwykle czuły, witalny, a przy tym dramatyczny portret dziewczyńskiego dojrzewania – wśród przyjaciółek, które stają się oparciem w najgorszych momentach życia.
Rocks to ksywka Sholi, piętnastolatki ze wschodniego Londynu, która pewnego dnia musi się zmierzyć z nagłym odejściem pogrążonej w depresji matki. Zostaje sama, odpowiedzialna za siebie i młodszego brata, z drobnymi na podstawowe zakupy. Usilnie stara się zachować pozory normalności, dbać o szkołę, o codzienną rutynę. Sytuacja szybko jednak zaczyna ją przerastać. Po kilku nocach w domach koleżanek i w tanich hostelach, musi podjąć najtrudniejszą z decyzji.
Reżyserka nie korzysta jednak z klisz surowego realizmu społecznego. Polega na intensywności młodych aktorek i na energii dziewczyńskiej przyjaźni – mądrej, otwartej, wrażliwej. ROCKS serwuje też pulsujący życiem obraz rozmaitych kultur, z których wywodzą się bohaterki, na pierwszym miejscu stawia wspólnotę i unika jakiejkolwiek wiktymizacji. Podkreśla też niezwykłą moc solidarności. Nawet jeśli zakończenie filmu trudno nazwać happy endem, dzieło Gavron emanuje siłą, jaką daje wspólnota. To także rodzaj feministycznego manifestu – Rocks i jej przyjaciółki są silne i sprawcze, wystarczy im zaufać.
ENG
Sarah Gavron has created a truly collective film, collaborating almost exclusively with women and teenage girls, developing - through workshops and improvisation - an extraordinarily tender, vital and deeply moving portrait of girlhood and coming of age, where friendship becomes a lifeline in the darkest moments.
Rocks is the nickname of Shola, a fifteen-year-old from East London who suddenly finds herself alone after her mother, struggling with depression, abandons the family. Now left with her younger brother and only a few coins for groceries, she does her best to maintain appearances: she goes to school, keeping up a daily routine. Soon, the situation becomes impossible to manage. After several nights spent at friends’ houses and in cheap hostels, she must make an agonising decision.
Gavron steers clear of the clichés of grim social realism. Instead, she relies on the raw intensity of her young cast and the vibrant energy of female friendship – wise, open and emotionally attuned.
ROCKS also presents a vibrant picture of the diverse cultures from which the protagonists originate, prioritising community and avoiding any victimisation. It highlights the transformative power of solidarity. Even if its ending is far from a fairy-tale one, Gavron’s film radiates the strength that comes from togetherness. It is, in many ways, a feminist statement: Rocks and her friends are resilient and capable – they only need to be trusted.
PL
Gdy na pokładzie ekskluzywnego wycieczkowca pływającego po wodach „władczej i nieujarzmionej rzeki” ginie jedna z pasażerek, podejrzani o popełnienie zbrodni są wszyscy, którzy towarzyszyli kobiecie. Tak się składa, że denatka, dziedziczka fortuny Linnet Ridgeway (Lois Chiles), zdążyła zajść za skórę każdemu, a już zwłaszcza swej przyjaciółce Jacqueline de Bellefort (Mia Farrow), której nie dość, że odbiła chłopaka, to jeszcze za niego wyszła. Na szczęście wśród podróżujących statkiem jest też Herkules Poirot (Peter Ustinov), słynny na cały świat belgijski detektyw, który natychmiast podejmuje się wyzwania zidentyfikowania zabójcy.
ŚMIERĆ NA NILU (1978) w reżyserii Johna Guillermina, który dopiero co zrealizował dwa głośne filmy, a mianowicie PŁONĄCY WIEŻOWIEC (1974) i KING KONGA (1976), to kryminał oparty na powieści Agathy Christie z 1937 roku (jej akcja toczy się skądinąd w tym samym czasie). Powstał w odpowiedzi na sukces wcześniejszej adaptacji prozy angielskiej pisarki, czyli MORDERSTWA W ORIENT EXPRESSIE (1974) Sidneya Lumeta. Producenci tegoż niespodziewanego przeboju, chcąc kuć żelazo, póki gorące, zatrudnili całą plejadę gwiazd – od Bette Davis przez Jane Birkin i Maggie Smith aż po Davida Nivena – którą następnie wysłali do Egiptu. Tam, w temperaturze przekraczającej popołudniami 50 °C, nakręcono większość materiału. I choć kontynuacja nie była już takim hitem, to styl, w jakim uchwycono plenery i starożytne zabytki – piramidy w Gizie, Wielkiego Sfinksa czy Abu Simbel – do dziś zapiera dech w piersiach.
Film zdobył Oscara za najlepsze kostiumy, a wcielający się w główną rolę Ustinov – dwukrotny laureat nagrody Akademii, który zastąpił Alberta Finneya – odzyskał utracony blask i jeszcze pięć razy zagrał Poirota.
ENG
When one of the passengers dies aboard an exclusive cruise ship sailing the waters of the mighty and untamed river, suspicion immediately falls on everyone in the dead woman's company. The victim, wealthy heiress Linnet Ridgeway (Lois Chiles), had managed to get under everyone's skin, especially her friend Jacqueline de Bellefort (Mia Farrow), whom she not only stole her fiancé from, but also married. Fortunately, among the passengers is Hercule Poirot (Peter Ustinov), the world-famous Belgian detective, who wastes no time in taking on the challenge of identifying the killer.
DEATH ON THE NILE (1978), directed by John Guillermin, who had just made two high-profile films, namely THE TOWERING INFERNO (1974) and KING KONG (1976), is a crime thriller based on Agatha Christie's 1937 novel (the action takes place at the same time). The film was a response to the unexpected box-office triumph of Sidney Lumet’s MURDER ON THE ORIENT EXPRESS (1974). Eager to strike while the iron was hot, the producers assembled a star-studded cast – from Bette Davis and Jane Birkin to Maggie Smith and David Niven – and sent them to Egypt, where most of the shooting took place in sweltering conditions of over 50°C.
Though not as big a hit as its predecessor, the film remains unforgettable for the style with which it captures Egypt’s landscapes and ancient landmarks – the pyramids of Giza, the Great Sphinx, Abu Simbel – all breathtakingly filmed. It went on to win the Oscar for Best Costume Design. Peter Ustinov, a two-time Academy Award winner stepping into Poirot’s shoes in place of Albert Finney, regained his sparkle and went on to play the Belgian sleuth five more times.
PL
Prezentowany w sekcji Un Certain Regard na festiwalu w Cannes ŁOBUZ to imponujący reżyserski debiut jednego z najbardziej cenionych aktorów młodego pokolenia Harrisa Dickinsona (W TRÓJKĄCIE, BABYGIRL czy prezentowany podczas British Film Festival 2024 GEORGIE MA SIĘ DOBRZE).
Dickinson tworzy surowy, a zarazem niezwykle intymny portret młodego człowieka, który stał się niewidzialny dla pędzącego miasta. Jego bohater przemierza ulice pogrążonego w kryzysie bezdomności Londynu, a każdy dzień jest dla niego cichą walką nie tylko o przetrwanie, ale przede wszystkim o resztki godności.
Krytycy podkreślają magnetyzm i autentyczność filmu - Dickinson zresztą z Cannes wyjechał z nagrodą FIPRESCI, Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych. Reżyser sprawnie unika taniego sentymentalizmu, oferując w zamian kino do bólu szczere i pełne empatii. Nie ocenia swojego bohatera. Z czułością i wnikliwością obserwuje jego próby nawiązania kontaktu, ale też jego agresję, nieufność wobec drobnych gestów dobroci i dumę, która nie pozwala mu w pełni przyjąć pomocy.
W ŁOBUZIE widać inspiracje tradycją brytyjskiego realizmu społecznego, ale obraz Dickinsona pulsuje energią współczesnego Londynu, stając się ważnym głosem w dyskusji o kryzysie bezdomności. To kino poruszające, wizualnie dopracowane i fenomenalnie zagrane przez pierwszoplanowego Franka Dillane’a (do zobaczenia również w HARVEST z sekcji High Season).
Obowiązkowy punkt programu dla każdego, kto w kinie szuka prawdy i głębokich emocji. Ciekawy aktor staje się arcyciekawym reżyserem na naszych oczach.
ENG
Presented in the Un Certain Regard section at the Cannes Film Festival, URCHIN marks an impressive directorial debut from one of the most acclaimed actors of his generation, Harris Dickinson (TRIANGLE OF SADNESS, BABYGIRL, and GEORGIE IS JUST FINE, shown at the 2024 British Film Festival).
Dickinson delivers a stark yet profoundly intimate portrait of a young man rendered invisible by the relentless pace of the city. His protagonist drifts through the streets of a London gripped by a homelessness crisis, where each day becomes a quiet battle - not only for survival, but for the last shreds of dignity.
Critics have praised the film’s magnetism and authenticity - and Dickinson left Cannes with the FIPRESCI Award, presented by the International Federation of Film Critics. The director deftly avoids cheap sentimentality, offering instead a film of piercing honesty and deep empathy. He refrains from judging his character, observing him with tenderness and precision, his hesitant attempts to connect, his bursts of rage, his mistrust of kindness, and the pride that keeps him from accepting help.
While URCHIN draws from the tradition of British social realism, Dickinson infuses it with the pulse of contemporary London, transforming it into a vital and timely reflection on the homelessness crisis. It’s a moving, visually striking work, anchored by an outstanding central performance from Frank Dillane (also appearing in HARVEST from the High Season section).
A must-see for anyone who turns to cinema in search of truth and raw emotion. A remarkable actor becomes, before our very eyes, an extraordinary filmmaker.
PL
Kultowy serial BLUE ujmuje czułością, humorem i autentycznym spojrzeniem na rodzinne relacje. Finałowa trylogia trzeciego sezonu porusza temat emocji towarzyszących zmianom i nowym początkom, przypominając przy tym, za co widzowie pokochali wcześniejsze przygody rodziny Łączków.
Kultowy serial „BLUE” ujmuje czułością, humorem i autentycznym spojrzeniem na rodzinne relacje. Finałowa trylogia odcinków trzeciego sezonu – z wyjątkowo wydłużonym metrażem odcinka „Tablica” – zaprasza do refleksji nad emocjami związanymi ze zmianami i nowymi początkami. W tę wzruszającą opowieść twórcy wplatają także nawiązania do wcześniejszych przygód rodziny Łączków, przypominając za co widzowie na całym świecie pokochali tę wyjątkową produkcję współtworzoną przez BBC.
Trzy powiązane odcinki – „Koszo-duszek”, „Tablica” i „Prezent” – układają się w opowieść o rodzinie Łączków stojącej wobec nowych wyzwań i zmian. W domowych zabawach, pełnych wyobraźni i humoru, kryją się pytania o to, czym jest dom, rodzina i bliskość. Od zabawy w udawanie, przez momenty niepokoju, po czułe spojrzenie w przyszłość – towarzyszymy ulubionym bohaterom w ich codziennym dorastaniu i odkrywaniu, że każda zmiana może być początkiem czegoś dobrego.
Inspiracją dla fabuły była codzienność twórcy serialu, Joe Brumma, który czerpał z własnych doświadczeń rodzinnych. Ta szczerość i autentyczność stały się znakiem rozpoznawczym ""BLUE”, podobnie jak przemyślana, dopracowana warstwa wizualna i wyjątkowa oprawa muzyczna. Serial zdobył m.in. BAFTA Children’s Award, International Emmy Kids Award i prestiżową Peabody Award, a jego odcinki cieszą się rekordową oglądalnością.
"BLUE" jest częścią oferty CBeebies - kanału BBC dla najmłodszych, który od lat promuje wartościowe programy rozwijające wrażliwość, wyobraźnię i ciekawość świata. Serial doskonale wpisuje się w tę misję, pokazując, że poprzez zabawę można odkrywać emocje, budować więzi i z czułością uczyć się życia razem.
ENG
The beloved series BLUEY captures tenderness, humour and an authentic look at family life. The final trilogy of the third season delves into the emotions that accompany change and new beginnings, while also reminding audiences why they fell in love with the earlier adventures of the Heelers' family.
The iconic series invites viewers to reflect on emotions surrounding transitions and fresh starts, with the extended episode THE SIGN offering particularly poignant moments. Interwoven with these stories are nods to previous adventures of the Heeler family, celebrating the qualities that have won the hearts of audiences worldwide in this exceptional production co-created by the BBC.
Three connected episodes - GHOSTBASKET, THE SIGN and SURPRISE! - form a narrative about the Heeler family facing new challenges and changes. Through imaginative and humorous domestic play, the series raises questions about what makes a home, a family, and a sense of closeness. From games of make-believe to moments of unease to tender glimpses into the future, we accompany the beloved characters as they grow up and discover that every change can mark the start of something wonderful.
The stories are inspired by the everyday life of series creator Joe Brumm, who drew on his own family experiences. This honesty and authenticity have become hallmarks of BLUEY, alongside its carefully crafted visuals and outstanding musical design. The series has earned numerous accolades, including the BAFTA Children’s Award, the International Emmy Kids Award, and the prestigious Peabody Award, with its episodes achieving record-breaking audiences.
BLUEY forms part of CBeebies, the BBC’s channel for young viewers, which has long championed programming that nurtures sensitivity, imagination and curiosity. The series perfectly embodies this mission, showing that through play, children can explore emotions, build relationships, and learn to navigate life together with tenderness.