16. LGBT+ Film Festival Poland – Lesbos

Pierwszy taki film w historii kina – najpiękniejsza historia miłosna świata w kostiumach Dolce & Gabbana i operowym entourage’u. Magnetyzujące doświadczenie dla miłośników muzyki i filmu. Prawdziwa uczta dla zmysłów. Uwspółcześniona wersja mitu greckiego o miłości Orfeusza i Eurydyki opowiedziana tak, aby widzowie mogli usłyszeć słynne arie operowe m. in. Vivaldiego, Pucciniego, Verdiego. Całość skąpana w surrealistycznej, niesamowitej scenografii jak z obrazów Salvadora Dali. Aktorzy Pedro Almodovara i Vincent Cassel w roli Charona. Kostiumy do filmu zaprojektował jego współproducent: luksusowy dom mody Dolce & Gabbana. „Opera!” to widowisko jakiego jeszcze nie było, którego nie można przegapić, to wrażenia, które w pełni wybrzmią tylko w kinie.

Występują: Mariam Battistelli, Valentino Buzza, Vincent Cassel, Fanny Ardant, Rossy de Palma
Reżyseria: Davide Livermore, Paolo Gep Cucco

Czas trwania: 107 min.
Włochy | 2024

Lesbos (Lesvia)

Na skąpanej w słońcu, malowniczej wyspie Lesbos queerowa historia splata się z mitem i rzeczywistością. To tutaj, w Eressos – miejscu narodzin Safony – przez dekady lesbijki z całego świata budowały swoją własną przestrzeń wolności. Co jednak, gdy raj na ziemi staje się polem bitwy o to, kto ma prawo nazywać się lesbijką? Reżyserka, która sama urodziła się na wyspie z intymną wrażliwością przygląda się dekadom miłości, buntu I nieporozumień, splatając osobiste wspomnienia z archiwalnymi nagraniami. To nie tylko dokument, ale manifestacja kobiecej siły – pełna pasji, humoru i tęsknoty opowieść o tym, jak rodzi się wspólnota.

- Thessaloniki Documentary Film Festival 2024 - nominacja za debiut reżyserski, wyróżnienie w kategorii Mermaid Award i nagroda Greek Film Center Award za najlepszy grecki debiut reżyserski - Tzeli Hadjidimitriou

reżyseria i scenariusz: Tzeli Hadjidimitriou, muzyka: Stefanos Konstantinidis, Nassos Sopilis - Fabrika, zdjęcia: Tzeli Hadjidimitriou, produkcja: Grecja 2024, czas: 78 minut, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie

Blask świateł, pulsujące bity i ciała w ruchu. „Świat Ballroom” przenosi nas w sam środek brazylijskiej sceny, gdzie taniec to coś więcej niż sztuka – to sposób na przetrwanie.

W świecie, który wciąż próbuje zamknąć queerowe istnienia w sztywnych ramach, uczestnicy balu tworzą własne rodziny,  zasady i własną historię.

Pełen pasji i nieokiełznanej energii dokument oddaje głos ikonom sceny, które dzielą się swoimi triumfami, ale i lękami przed komercjalizacją kultury wywodzącej się z afroamerykańskich i latynoskich społeczności queer.

To podróż przez świat voguingowych bitew, pulsujących neonów i surowej prawdy o walce o przestrzeń do bycia sobą.

- São Paulo Association of Art Critics Awards 2025 - APCA Trophy, nominacja

- NewFest: New York's LGBT Film Festival 2024 - Najlepszy Dokument Pełnometrażowy, Nagroda Publiczności

reżyseria i scenariusz: Juru, Vitã, obsada: 007s, Casa De: Cosmos, Dandara, Lafond, House Of: Alafia, Blyndex, Bushidö, Cabal, Cazul, Império, Mamba Negra, Raabe, Casa Dy Fokatruá, muzyka: Globalkunt, zdjęcia: Suelen Menezes, Paula Monte, produkcja: Brazylia 2024, czas: 92 minuty, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie

Bright lights, pulsating beats and bodies in motion. ‘This is Ballroom’ takes us into the middle of the Brazilian scene, where dancing is more than an art – it is a way of survival.

In a world that still tries to enclose queer existences within a rigid framework, ballroom participants create their own families, rules and their very own history.

It's a journey through the world of voguing battles, pulsating neon lights and the raw truth of the struggle for the space to be oneself.

- São Paulo Association of Art Critics Awards 2025 - APCA Trophy, Nominee

- NewFest: New York's LGBT Film Festival 2024 - Best Documentary Feature, Audience Award

directed i written: Juru, Vitã, cast: 007s, Casa De: Cosmos, Dandara, Lafond, House Of: Alafia, Blyndex, Bushidö, Cabal, Cazul, Império, Mamba Negra, Raabe, Casa Dy Fokatruá, music: Globalkunt, cinematography: Suelen Menezes, Paula Monte, production: Brazil 2024, running time: 92 minutes, category: documentary, English/Polish subtitles

Film od kobiet dla kobiet.

To historia wrażliwych i ambitnych kobiet z nieposkromioną potrzebą wolności, które zatrudniają się w agencji porno. Ilona, znana jako Cicciolina, to misjonarka miłości i obrończyni wolności, Moana – ambitna idealistka, na każdym kroku mierząca się z pogardą, a Eva – romantyczka po przejściach. Jest także Debora, która przychodzi do agencji, myśląc o chwilowej pracy asystentki, ale zostaje tam przez dziesięć lat, znajdując drugą rodzinę. Nad całością czuwa Riccardo, założyciel agencji, wizjoner, powiernik i przyjaciel.

Zobacz, jak pierwsze na świecie gwiazdy porno żyły według własnych zasad, mierząc się z szufladkowaniem i niezrozumieniem społeczeństwa.

Czas trwania: 128 min
Włochy | 2024

Wieczór, który łączy kino, muzykę i sztukę.

W sercu miasta, na styku obrazu i dźwięku, zapraszamy na Festiwal Filmowy Argon 2025 – wydarzenie, które przekracza granice klasycznego seansu filmowego.

Podczas głównej części wieczoru zaprezentowane zostaną cztery filmy produkcji Stowarzyszenia Filmowego Neon: "Nowy Wiek Artystyczny", "Ojczym", "Śmierć Telewizji" oraz film animowany "Back to Monkey".

W trakcie głównej części odbędą się również dwa panele dyskusyjne, podczas których uczestnicy będą mieli okazję wziąć udział w rozmowach z gośćmi specjalnymi oraz twórcami filmów.

Festiwalowi będą towarzyszyć liczne inicjatywy dodatkowe, w tym wernisaż fotograficzny oraz występy zespołów muzycznych.

Część główna wydarzenia odbędzie się w godzinach 18:00–21:00. Przed nią (17:00–18:00) i po niej (21:00–22:00) zaplanowano otwartą przestrzeń do spotkań i dodatkowe atrakcje.

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Śmiech przez łzy (Sad Jokes)

Joseph i Sonya tworzą niezwykle bliską więź, wspólnie wychowując swojego małego synka. Kiedy on jako reżyser filmowy, balansuje między obsesją na punkcie nowego projektu a cieniem przeszłego związku, Sonya zmaga się z depresją, a jej stan prowadzi do hospitalizacji. W obliczu tej sytuacji Joseph staje przed wyzwaniem: jak pogodzić codzienne obowiązki ojca z ambicjami artystycznymi i wewnętrznymi demonami?

Reżyser Fabian Stumm, który jednocześnie wciela się w postać Josepha, z niezwykłą zręcznością balansuje między smutkiem a komedią, tworząc niezapomnianą kreację aktorską. Jego wrażliwość ujawnia się w każdym geście i każdej niezręcznej uśmiechniętej minie Josepha. Nie dominuje sceny w tradycyjny sposób, ale właśnie ta delikatność, jaką emanuje, czyni go niezwykle przyciągającym. Ta ciepła miękkość sprawia, że „Sad Jokes” przypomina pełen miłości uścisk, który przychodzi po płaczu. To film, który nie tylko Cię rozumie, ale także pozwala poczuć się zrozumianym.

reżyseria i scenariusz: Fabian Stumm

obsada: Fabian Stumm, Haley Louise Jones, Justus Meyer, Ulrica Flach, Jonas Dassler, Godehard Giese, Marie-Lou Sellem, Anne Haug, Knut Berger, Hildegard Schroedter, Nicola Heim, Tina Pfurr, Anneke Kim Sarnau, Susie Meyer, Romina Küper, Doreen Fietz, Marco Ippoliti, Rahel Savoldelli, Sebastian Schipper, Max Krumm

muzyka: Ramin Bijan

zdjęcia: Michael Bennett

produkcja: Niemcy 2024

czas: 96 minut

gatunek: film fabularny/komedia

napisy: polskie/angielskie

- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Young German Cinema - Najlepszy Reżyser - Fabian Stumm

- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych - Fabian Stumm

- Stockholm Film Festival 2024 - Najlepszy Film, nominacja

- Chéries-Chéris Paryż 2024 - Najlepszy Film Fabularny, nominacja

Avant-Drag!

Wciągający i pełen energii dokument o dziesięciu greckich drag queens, które na ulicach Aten biorą sprawy w swoje ręce. W odważnych i zaskakujących performansach obnażają absurdy społecznych norm, rozszarpują na kawałki stereotypy płciowe, narodowe i tożsamościowe. W swoich spektakularnych kreacjach stawiają czoła transfobii, policyjnej przemocy i wszechobecnemu patriarchatowi i robią to w niepowtarzalnym stylu – bo kiedy walka o sprawiedliwość społeczną staje się sztuką, nie ma miejsca na kompromisy. Pełne kolorów, buntu i odwagi, stają się żywą manifestacją wolności i różnorodności, nie bojąc się wstrząsnąć konserwatywnym fundamentem greckiego społeczeństwa.

reżyseria: Fil Ieropoulos, scenariusz: Foivos Dousos, obsada: Cotsos, Lala Kolopi, Er Libido, Thanasis McMorait, Aurora Paola Morado, Sergay Parakatyanov, Parakatyanova, Marisha Triantafyllidou, Cruella Tromokratisch, Kangela Tromokratisch, Veronique Tromokratisch, muzyka: Lykourgos Porfyris, zdjęcia: Mihalis Gkatzogias, produkcja: Grecja 2024, czas: 93 minuty, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie

- International Film Festival Rotterdam 2024 - Nagroda Krytyków

- Thessaloniki International Documentary Festival 2024 - Najlepszy Film, Nagroda Jury

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Gatunek: biograficzny
Czas trwania: 98 min
produkcja: Francja 2024
SUB PL