Podczas podróży lotniczej aktorka Felicja wspomina czasy II wojny światowej. Zakochana w koledze z teatru, Wiktorze Rawiczu, ukrywała go przez niemal całą okupację, ciążył na nim bowiem wyrok śmierci z uwagi na podejrzenie o zabójstwo volksdeutscha Petersa. By uratować ukochanego, Felicja znosi liczne poniżenia, przemoc, gwałt. Liczy jednak, że Rawicz odwzajemni jej uczucie. Gdy kończy się wojna, bohaterka przeżyje kolejne dramatyczne rozczarowania.
Ekranizacja opowiadania Kazimierza Brandysa pod tym samym tytułem zrealizowana przez jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych – Wojciecha Jerzego Hasa. „Jak być kochaną” oparty jest na monologach wewnętrznych głównej bohaterki. Wspomnienia Felicji przenoszą widzów nie tylko w brutalną rzeczywistość II wojny światowej, naznaczoną cierpieniem, grozą i lękiem, ale również w świat subtelnej, wrażliwej i kochającej młodej dziewczyny, która robi wszystko by uratować kochanego przez siebie i podziwianego mężczyznę.
Barbara Krafftówna stworzyła niezapomnianą i genialną kreację, którą należy uznać za jedną z najwspanialszych kobiecych ról w historii światowego kina. Dzięki swojemu talentowi znakomicie oddała uczucia i emocje towarzyszące jej bohaterce w różnych momentach akcji – od bezgranicznej miłości przez strach i poniżenie do rozczarowania i zgorzknienia. Efektem tego było uznanie krytyków i publiczności oraz nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w 1963 roku. Partneruje jej Zbigniew Cybulski, który odtwarzając Wiktora Rawicza, kabotyna, tchórza i mitomana, odważnie zrywa z postacią Maćka Chełmickiego z „Popiołu i diamentu” Andrzeja Wajdy.
Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.
Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".
Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.
Biografia jednej z głównych przedstawicielek europejskiego pop-artu, prekursorki happeningów, postrzeganej jednocześnie jako ikona feminizmu. Skomplikowana biografia Niki de Saint Phalle mieni się kolorami, składając się na intrygujący portret niespokojnej artystki.
Rok 1952. Niki de Saint Phalle (w tej roli Charlotte Le Bon) wraz z mężem i dwuletnią córką przenoszą się z ogarniętych terrorem makkartyzmu Stanów Zjednoczonych do europejskiej stolicy sztuki – Paryża. Mająca arystokratyczne korzenie kobieta posiada znacznie większe artystyczne aspiracje niż jedynie bycie pięknością na okładkach „Vogue’a”, gdzie pojawiała się w charakterze modelki. Dystans, jaki dzieli ją od rodzinnego domu, początkowo przynosi kobiecie ukojenie. Szybko jednak demony przeszłości dopadają Niki także we Francji, a seria niepokojących retrospekcji z dzieciństwa pozwala zrozumieć, z jaką traumą się mierzy. Bezpiecznym gruntem, ale i sposobem na wyrażenie siebie staje się dla bohaterki jej sztuka. Pozwala także na to, by Niki walczyła o niezależność w świecie społecznych konwenansów i z góry przypisanych ról.
Czas trwania: 98 min
gatunek: biograficzny
produkcja: Francja 2024
SUB PL
Śmiech przez łzy (Sad Jokes)
Joseph i Sonya tworzą niezwykle bliską więź, wspólnie wychowując swojego małego synka. Kiedy on jako reżyser filmowy, balansuje między obsesją na punkcie nowego projektu a cieniem przeszłego związku, Sonya zmaga się z depresją, a jej stan prowadzi do hospitalizacji. W obliczu tej sytuacji Joseph staje przed wyzwaniem: jak pogodzić codzienne obowiązki ojca z ambicjami artystycznymi i wewnętrznymi demonami?
Reżyser Fabian Stumm, który jednocześnie wciela się w postać Josepha, z niezwykłą zręcznością balansuje między smutkiem a komedią, tworząc niezapomnianą kreację aktorską. Jego wrażliwość ujawnia się w każdym geście i każdej niezręcznej uśmiechniętej minie Josepha. Nie dominuje sceny w tradycyjny sposób, ale właśnie ta delikatność, jaką emanuje, czyni go niezwykle przyciągającym. Ta ciepła miękkość sprawia, że „Sad Jokes” przypomina pełen miłości uścisk, który przychodzi po płaczu. To film, który nie tylko Cię rozumie, ale także pozwala poczuć się zrozumianym.
reżyseria i scenariusz: Fabian Stumm
obsada: Fabian Stumm, Haley Louise Jones, Justus Meyer, Ulrica Flach, Jonas Dassler, Godehard Giese, Marie-Lou Sellem, Anne Haug, Knut Berger, Hildegard Schroedter, Nicola Heim, Tina Pfurr, Anneke Kim Sarnau, Susie Meyer, Romina Küper, Doreen Fietz, Marco Ippoliti, Rahel Savoldelli, Sebastian Schipper, Max Krumm
muzyka: Ramin Bijan
zdjęcia: Michael Bennett
produkcja: Niemcy 2024
czas: 96 minut
gatunek: film fabularny/komedia
napisy: polskie/angielskie
- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Young German Cinema - Najlepszy Reżyser - Fabian Stumm
- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych - Fabian Stumm
- Stockholm Film Festival 2024 - Najlepszy Film, nominacja
- Chéries-Chéris Paryż 2024 - Najlepszy Film Fabularny, nominacja
Pablo Picasso (1881-1973) – tytan pracy i wulkan kreatywności, który nie tylko zatarł różnicę pomiędzy sztuką a rzemiosłem, ale też w dzieło potrafił zmienić zwykłą szczotkę, konewkę czy rower. Pozostaje jednym z najważniejszych i najbardziej wpływowych artystów w historii, autorem przeszło dwudziestu tysięcy obrazów i obiektów.
Zrealizowany przy okazji 50. rocznicy jego śmierci film „Picasso. Buntownik w Paryżu” Simony Risi to portret życia spełnionego, ale i złożonego ze sprzeczności – dokumentalna podróż przez lata biedy i szalonego sukcesu, światła i mroku, pasji i destrukcji, kawiarnianych hulanek i politycznego zaangażowania.
Z jedną walizką, nie znając francuskiego – tak młodziutki Pablo postanowił podbić Paryż. Film skupia się na latach spędzonych w kipiącym twórczą energią mieście, który stał się drugim domem pochodzącego z Malagi malarza. Jako hiszpański imigrant był na celowniku policji, jako artysta rewolucjonizujący sztukę błyskawicznie podbił salony. Jego styl wciąż ewoluował, malował intensywnie i niechętnie rozstawał się z pracami. „Jestem swoim najlepszym kolekcjonerem" mawiał, a 5 tysięcy należących do niego obiektów stanowi dziś bezcenny zbiór paryskiego Muzeum Picassa. Film daje nam unikalną szansę odwiedzenia zorganizowanej tam z okazji 50. rocznicy śmierci artysty wielkiej wystawy, której scenografię współtworzył słynny brytyjski projektant, Paul Smith.
Dokument Risi to również portret zmieniającego się Paryża i panorama XX wieku, który artysta kształtował, będąc zarazem przenikliwym kronikarzem burzliwej epoki. Ustami ekspertów i kuratorów „Picasso. Buntownik w Paryżu” rozszyfrowuje ukrytą w dziełach symbolikę, tłumaczy, jak kolejne doświadczenia i spotkania wpływały na ewolucję stylu. Ale geniusz miał również swoją mroczną stronę, o której zaświadczają wspomnienia jego partnerek. Filmowa opowieść przynosi także krytyczne spojrzenie na biografię i twórczość Pabla Picassa, przypominając, że często za spektakularną karierą „wielkiego mężczyzny” stoją zapomniane lub niedoceniane kobiety.
Czas trwania: 94 min
LEKTOR PL
Nowa fala (Onda Nova)
Niegdyś zakazana przez brazylijską dyktaturę, a teraz odrestaurowana w oszałamiającej jakości 4K – „Nowa fala” to anarchistyczna komedia erotyczna, która pulsuje pożądaniem, buntem i sportową pasją. W świecie, w którym kobiecy futbol był skandalem, a queerowa wolność – aktem rewolucji, młode piłkarki z Gayvotas Football Club muszą zmierzyć się z konserwatywnym społeczeństwem, rodzinnymi konfliktami i własnymi pragnieniami. Wspierane przez czołowe postacie brazylijskiej walki o demokrację, przygotowują się do symbolicznego, międzynarodowego meczu – sportowego i egzystencjalnego starcia o prawo do bycia sobą.
Film został w całości ocenzurowany za swoją „niemoralność”, ale jego bezkompromisowy przekaz zyskał z czasem kultowy status. Dziś, odkryty na nowo, błyszczy jako jedno z pierwszych brazylijskich dzieł otwarcie podejmujących tematykę LGBT+, w którym pragnienie staje się siłą napędową bohaterek i samej narracji. „Nowa fala” wraca, by znów porwać widzów swoją energią, odwagą i prowokacyjnym urokiem.
reżyseria i scenariusz: José Antonio Garcia, Ícaro Martins, obsada: Carla Camurati, Cristina Mutarelli, Tânia Alves, Regina Casé, Neide Santos, Pita, Cristina Bolzan, Cida Moreira, Ênio Gonçalves, Patricio Bisso, muzyka: Luiz Lopes, zdjęcia: Antonio Meliande, produkcja: Brazylia 1983, czas: 102 minuty, gatunek: film fabularny/komedia, napisy: polskie/angielskie
Best Polish (Shorts) 90’
Gorzko (A Cappella)
Pod osłoną codziennych prób chóru kryje się sekret, który Karol i Henryk skrywają od lat. Jako dojrzała para nauczyli się żyć w cieniu, ale jedno zaproszenie może zmienić wszystko. Czy melodia miłości wybrzmi na pełny głos, czy zatonie w ciszy? „Gorzko” to opowieść o odwadze, miłości i drugiej szansie – nawet po latach.
reżyseria i scenariusz: Marcin Kluczykowski, obsada: Wojciech Kalinowski, Janusz Łagodziński, Aleksandra Skraba, Mateusz Grodecki, zdjęcia: Mateusz Kucharski, produkcja: Polska 2024, czas: 29 minut, gatunek: film fabularny, napisy: angielskie
HEM
Nowy kraj, nowe życie, nowe uczucie – Mai chce uciec od przeszłości, ale ta nie zamierza jej puścić. W dusznej rzeczywistości nielegalnej pracy w Polsce rodzi się coś delikatnego i kruchego: miłość do Darii. Czy to wystarczy, by wyrwać się z pułapki i zacząć od nowa? Hipnotyzująca opowieść o wolności, przetrwaniu i uczuciu, które rozkwita tam, gdzie nikt się go nie spodziewa. Jeden z nielicznych polskich filmów fabularnych z osobami pochodzenia wietnamskiego w rolach głównych. Nakręcony na taśmie Kodak 16 mm.
reżyseria i scenariusz: Konrad Kultys, obsada: Lan Pham, Helena Urbańska, Viet Anh Do, Tran Anh Vu, Marcin Walkowski, Jakub Gąsior, Grzegorz Żebrowski, Mateusz Mruk, Rafał Przytocki, Dawid Kornacki, muzyka: Magdalena Sowul, zdjęcia: Vincent Prochoroff, produkcja: Polska 2024, czas: 27 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie
Ladylike
Siła czy wrażliwość? Walka czy ucieczka? Alex od zawsze wymykał się schematom, ale w świecie, gdzie męskość mierzy się siłą pięści, delikatność jest jak celownik na plecach. Kiedy do klasy dołącza tajemniczy Tomek, chłopak zyskuje sojusznika – i coś więcej. Czy razem zdołają stawić czoła brutalnym regułom otoczenia, nie zatracając siebie?
reżyseria i scenariusz: Olga Hajnosz, obsada: Alexander Biel, Michał Bielawski, Teodor Gonera, Patryk Sojka, Karol Pawluszek, muzyka: Bartosz Dziadosz, zdjęcia: Jakub Piórkowski, produkcja: Polska 2024, czas: 20 minut, gatunek: film fabularny, napisy: angielskie
Reszta Naszego Życia (Rest Of Our Life)
Nowe mieszkanie, zaręczyny, wspólna przyszłość – Eryk jest pewien, że właśnie zaczyna najszczęśliwszy etap życia. Jednak jedno przypadkowe odkrycie burzy jego poczucie stabilności. Gdy wychodzi na jaw prawdziwa tożsamość płciowa jego ukochanej, miłość zostaje wystawiona na próbę. Czy to, co ich łączy, przetrwa konfrontację z prawdą? Intymna opowieść o akceptacji, strachu i redefiniowaniu tego, co znaczy „my”.
reżyseria i scenariusz: Filip Tomczak, obsada: Ewelina Pankowska, Filip Kosior, muzyka: Anna Grodzka, zdjęcia: Mateusz Gzel, produkcja: Polska 2024, czas: 14 minut, gatunek: film fabularny, napisy: angielskie
Wieczór, który łączy kino, muzykę i sztukę.
W sercu miasta, na styku obrazu i dźwięku, zapraszamy na Festiwal Filmowy Argon 2025 – wydarzenie, które przekracza granice klasycznego seansu filmowego.
Podczas głównej części wieczoru zaprezentowane zostaną cztery filmy produkcji Stowarzyszenia Filmowego Neon: "Nowy Wiek Artystyczny", "Ojczym", "Śmierć Telewizji" oraz film animowany "Back to Monkey".
W trakcie głównej części odbędą się również dwa panele dyskusyjne, podczas których uczestnicy będą mieli okazję wziąć udział w rozmowach z gośćmi specjalnymi oraz twórcami filmów.
Festiwalowi będą towarzyszyć liczne inicjatywy dodatkowe, w tym wernisaż fotograficzny oraz występy zespołów muzycznych.
Część główna wydarzenia odbędzie się w godzinach 18:00–21:00. Przed nią (17:00–18:00) i po niej (21:00–22:00) zaplanowano otwartą przestrzeń do spotkań i dodatkowe atrakcje.
To ja, Agnes (Call me Agnes)
Agnes prowadzi życie pełne tajemnic, w którym badminton, queerowe przyjaźnie i restauracja w jej własnym domu tworzą kolorową, złożoną codzienność. Kiedy niespodziewanie jej młodszy brat Indra przyjeżdża z Indonezji, Agnes staje przed niełatwym wyborem: kontynuować kłamstwo, czy wyjawić prawdę o swojej transpłciowej tożsamości. Wkrótce staje się jasne, że konfrontacja z przeszłością jest nie tylko trudna, ale i pełna nieoczekiwanych emocji.
Musical łączy fikcję i życie codzienne, tworząc hipnotyzującą opowieść o miłości, tożsamości i odwadze bycia sobą, gdzie każda decyzja może zmienić wszystko. To komedia, która jednak nie boi się poruszać tematów tabu i nieoczywistych relacji, w których prawda i kłamstwo tańczą w rytm muzyki.
reżyseria: Daniel Donato, scenariusz: Daniel Donato, Lucas Camargo de Barros, Agnes Geneva, obsada: Agnes Geneva, Mak Rini, Gianluca Koeswanto, Fernando Belfiore, muzyka: S'yo Fang, zdjęcia: Lamis Al Mohamad, produkcja: Holandia 2024, czas: 104 minuty, gatunek: film fabularny/komedia/muzyczny, napisy: polskie/angielskie
- Merlinka Film Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy - Nagroda Jury, nominacja
Film prezentowany dzięki wsparciu Ambasady Królestwa Niderlandów w Polsce
Lesbos (Lesvia)
Na skąpanej w słońcu, malowniczej wyspie Lesbos queerowa historia splata się z mitem i rzeczywistością. To tutaj, w Eressos – miejscu narodzin Safony – przez dekady lesbijki z całego świata budowały swoją własną przestrzeń wolności. Co jednak, gdy raj na ziemi staje się polem bitwy o to, kto ma prawo nazywać się lesbijką? Reżyserka, która sama urodziła się na wyspie z intymną wrażliwością przygląda się dekadom miłości, buntu I nieporozumień, splatając osobiste wspomnienia z archiwalnymi nagraniami. To nie tylko dokument, ale manifestacja kobiecej siły – pełna pasji, humoru i tęsknoty opowieść o tym, jak rodzi się wspólnota.
- Thessaloniki Documentary Film Festival 2024 - nominacja za debiut reżyserski, wyróżnienie w kategorii Mermaid Award i nagroda Greek Film Center Award za najlepszy grecki debiut reżyserski - Tzeli Hadjidimitriou
reżyseria i scenariusz: Tzeli Hadjidimitriou, muzyka: Stefanos Konstantinidis, Nassos Sopilis - Fabrika, zdjęcia: Tzeli Hadjidimitriou, produkcja: Grecja 2024, czas: 78 minut, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie
1950 rok. William Lee, około pięćdziesięcioletni amerykański ekspat żyjący w Meksyku, spędza dni niemal całkowicie w samotności, z wyjątkiem kilku kontaktów z innymi członkami małej amerykańskiej społeczności. Jego spotkanie z Eugene'em Allertonem, nowym w mieście, młodym studentem, po raz pierwszy pokazuje mu, że być może w końcu możliwe będzie nawiązanie intymnej więzi.
W najnowszym filmie Luki Guadagnino („Tamte dni, tamte noce”, „Jestem miłością”, „Challengers”).
Czas trwania: 137 min
