Każda historia opowiedziana inną animowaną kreską to podróże przez rozmaite doświadczenia ludzkiej natury. W „Liście do świni” usłyszymy ocalałego z Holokaustu, którego wspomnienia skłonią do międzypokoleniowej refleksji na temat tożsamości i traumy. „95 zmysłów” to przemyślenia mężczyzny, któremu zostało niewiele czasu, aby cieszyć się życiem. „Nasz mundurek” ukaże realia irańskiej szkoły w pamięci jednej jej z uczennic, a „Pachydermia” pozornie beztroskie lato z dziadkami na wsi, gdzie za rogiem czai się niepokój. W „KONIEC WOJNY!” w alternatywnej rzeczywistości I wojny światowej dwóch żołnierzy przekazuje sobie wiadomości za pomocą gołębia pocztowego podczas gry w szachy, pokazując, że na wojnie nie ma zwycięzców.
List do świni (Letter to a Pig) / reż. Tal Kantor / Izrael, Francja / 2022 / 17’
95 zmysłów (Ninety-Five Senses) / reż. Jerusha Hess, Jared Hess / USA / 2023 / 13’
Nasz mundurek (Our Uniform) / reż. Yegane Moghaddam / Iran / 2023 / 7’
Pachydermia (Pachyderme) / reż. Stéphanie Clement / Francja / 2022 / 11’
KONIEC WOJNY! Historia inspirowana muzyką Johna Lennona i Yoko Ono (WAR IS OVER! Inspired by the Music of John and Yoko) / reż. Dave Mullins / USA / 2023 / 11’
Łączny czas: ok. 61 minut.
List do świni (Letter to a Pig) / reż. Tal Kantor / Izrael, Francja / 2022 / 17’
Ocalały z Holokaustu czyta list, który napisał do świni, która uratowała mu życie. Młoda uczennica, wysłuchując jego historii w szkolnej ławie, pogrąża się w pokręconym śnie, w którym próbuje zmierzyć się z kwestiami tożsamości, zbiorowej traumy i skrajności ludzkiej natury.
95 zmysłów (Ninety-Five Senses) / reż. Jerusha Hess, Jared Hess / USA / 2023 / 13’
Oda do pięciu zmysłów ludzkiego ciała pewnego mężczyzny, któremu zostało niewiele czasu, aby się nimi cieszyć.
Nasz mundurek (Our Uniform) / reż. Yegane Moghaddam / Iran / 2023 / 7’
Dziewczyna z Iranu przywołuje szkolne wspomnienia na fałdach i materiałach swojego starego mundurka.
Pachydermia (Pachyderme) / reż. Stéphanie Clement / Francja / 2022 / 11’
Jak każdego lata, Louise zostaje powierzona swoim dziadkom, by spędzić z nimi kilkudniowe wakacje na wsi. Zielona trawa w ogrodzie, kąpiel w jeziorze, wędkowanie z dziadkiem, wszystko wydaje się mieć słodki smak babcinych placków z truskawkami. Jednak w tym roku latem spadnie śnieg, a potwór umrze.
KONIEC WOJNY! Historia inspirowana muzyką Johna Lennona i Yoko Ono (WAR IS OVER! Inspired by the Music of John and Yoko) / reż. Dave Mullins / USA / 2023 / 11’
W alternatywnej rzeczywistości I wojny światowej dwóch żołnierzy, stojących po przeciwnych stronach konfliktu, rozgrywa partię szachów. Wiadomości o kolejnych ruchach przekazują sobie za pomocą gołębia pocztowego, przemierzającego ryzykowne trasy lotu nad polem bitwy. Gracze nie znają swoich tożsamości, a wojna zmierza do nieuchronnego, tragicznego końca. Ktokolwiek wygra, jedno jest pewne: na wojnie nie ma zwycięzców. Film inspirowany pokojowymi manifestami jednej z najsłynniejszej par muzyków w historii – Jonna Lennona i Yoko Ono.
Trzy małżeństwa, a każde z nich ma swoje problemy. Na tyle poważne, że wymagały specjalistycznej konsultacji i pracy w ramach terapii dla par. Żaden z bohaterów nie spodziewał się jednak oryginalnego pomysłu, na jaki pewnego dnia wpadnie ich psychoterapeutka.
Kobieta wyznacza spotkanie, na którym jednak sama się nie pojawia. Zostawia jedynie oczekującym na nią parom wskazówki, co mają robić i czego od nich oczekuje. Zdezorientowana początkowo szóstka bohaterów zaczyna ze sobą rozmawiać. Spotkanie zamienia się w coś w rodzaju terapii grupowej, w trakcie której na światło dzienne wychodzą kolejne brudy i wstydliwe dla każdej z par fakty. Nie może być inaczej, kiedy do przedyskutowania są tak poważne tematy, jak opieka nad dziećmi, obowiązki domowe, kariera, zazdrość czy seks. Wszystko to doprowadzi do nieoczekiwanego dla każdego z nich końca.
Nagrodzony na festiwalu w Maladze film Gerardo Herrero to klasyczna dramedy, czyli połączenie dramatu obyczajowego z komedią charakterów. Pełna podskórnych napięć oraz błyskotliwych dialogów opowieść daje duże pole do popisu starannie wybranemu przez reżysera zespołowi aktorów.
Reżyseria: Gerardo Herrero
Występują: Malena Alterio, Alexandra Jiménez, Fele Martínez, Antonio Pagudo, Eva Ugarte, Juan Carlos Vellido
„Być kochaną” – nowy film producentów „Najgorszego człowieka na świecie” – przewrotnie przypomina, że najważniejsza z miłości to ta, którą obdarzamy siebie samych. Czerpiąc z własnych doświadczeń, debiutująca w pełnym metrażu Lilja Ingolfsdottir stworzyła wielowymiarową opowieść o kobiecie, która po porażce pierwszego związku ma odwagę dać sobie drugą szansę. Wyróżniony aż pięcioma nagrodami na festiwalu w Karlowych Warach oraz niekwestionowany zwycięzca norweskiego odpowiednika Oscarów, „Być kochaną” urzeka empatią i szczerością w stawianiu pytań o miłość, bliskość i samoakceptację.
Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.
W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą.
LOT NAD KUKUŁCZYM GNIAZDEM: 50. rocznica premiery
Powrót nagrodzonego 5 Oscarami® arcydzieła Miloša Formana z okazji 50. rocznicy premiery
Nowa odrestaurowana wersja 4K.
reż. Miloš Forman, USA 1975, 133 min
Są buntownicy. I jest McMurphy.
Rok 1963, Oregon. Do szpitala psychiatrycznego trafia Randle McMurphy (Jack Nicholson): cwaniak, nonkonformista i charyzmatyczny mąciwoda, który udaje chorobę psychiczną, by uniknąć więzienia. Wkrótce okazuje się, że instytucja pod nadzorem lodowatej siostry Ratched (Louise Fletcher) może być jeszcze bardziej opresyjna. Wraz z grupą przestraszonych pacjentów, McMurphy dokonuje w szpitalu cichej rewolucji.
Adaptacja słynnej powieści Kena Keseya to gorący krzyk sprzeciwu, porywające studium charakterów oraz genialna historia buntu, który jest nam potrzebny jak powietrze. Zdobywca 5 Oscarów – za najlepszy film, reżyserię, scenariusz i dla dwojga odtwórców głównych ról – „Lot nad kukułczym gniazdem” to jedno z arcydzieł amerykańskiego lat 70.: dekady, w której społeczny gniew rozpalał twórczą wyobraźnię najlepszych amerykańskich reżyserów. Dzięki oszałamiającemu sukcesowi „Lotu…” Miloš Forman, przybysz z Europy Wschodniej, trafił na hollywoodzki szczyt. Pozostał na nim do końca swojej kariery.
Zobaczcie Jacka Nicholsona w jego najlepszej roli i odwiedźcie pacjentów, którzy rzucają wyzwanie bezwzględnemu systemowi.
Dziadek do orzechówBalet Piotra Czajkowskiego
w klasycznej choreografii Rudolfa Nuriejewa
Retransmisja z Paryskiej Opery Narodowej [Opéra national de Paris]
Prezentowany przez nas spektakl Dziadka do orzechów jest bardzo stary, a zarazem bardzo nowy. Powstał w Operze Paryskiej w 1985 roku, ale do dziś jest grany z wielkim powodzeniem, bawiąc i wzruszając kolejne pokolenia paryskich widzów. My zaprezentujemy wersję nagraną podczas bezpośredniej transmisji na żywo tego spektaklu do kin całego świata, która będzie miała miejsce w grudniu tego roku.
Autorem niedoścignionej choreografii tego barwnego przedstawienia jest nieżyjący już Tatar Rudolf Nuriejew, jeden z najwybitniejszych tancerzy XX wieku, który niedługo po swojej ucieczcie z ZSRR został dyrektorem zespołu baletowego Opery Paryskiej. Stworzył tu wiele baletów, które grane są w Paryżu do dziś. Nuriejew swoją wersję Dziadka do orzechów oparł na klasycznym układzie Mariusa Petipy i Lwa Iwanowa.
W wielu krajach nie ma Bożego Narodzenia bez gwiazdkowego spektaklu Dziadka do orzechów. Choć prapremiera tego arcydzieła odbyła się w Petersburgu w dniu Świętego Mikołaja, 6 grudnia 1892 roku, to tradycja gwiazdkowa towarzysząca temu baletowi powstała niemal pół wieku później, w Stanach Zjednoczonych. Choć dziś, inaczej niż za czasów Czajkowskiego, tytuł ten jest kierowany głównie do młodszych widzów, to nadal pozostaje jednym z najpoważniejszych arcydzieł klasycznego baletu.
Oparty na opowieści modnego wówczas fantastycznego pisarza E. T. A. Hoffmanna Dziadek do orzechów miał wykorzystywać zainteresowanie elit fantastyką. Tymczasem okazał się wspaniałym spektaklem familijnym. Mali widzowie odnajdą w nim baśniową historię małej Klary, która dzięki dobremu sercu i odwadze wyzwala spod czaru księcia zaklętego w dziadka do orzechów. Piotr Czajkowski napisał do tego baletu przepiękną muzykę, skrzącą się łatwo wpadającymi w ucho tematami i oryginalną orkiestracją (harmonika szklana naśladująca padający śnieg). Dodatkowym atrakcją jest udział dziecięcego chóru Śnieżynek.