Sezony

Śmiech przez łzy (Sad Jokes)

Joseph i Sonya tworzą niezwykle bliską więź, wspólnie wychowując swojego małego synka. Kiedy on jako reżyser filmowy, balansuje między obsesją na punkcie nowego projektu a cieniem przeszłego związku, Sonya zmaga się z depresją, a jej stan prowadzi do hospitalizacji. W obliczu tej sytuacji Joseph staje przed wyzwaniem: jak pogodzić codzienne obowiązki ojca z ambicjami artystycznymi i wewnętrznymi demonami?

Reżyser Fabian Stumm, który jednocześnie wciela się w postać Josepha, z niezwykłą zręcznością balansuje między smutkiem a komedią, tworząc niezapomnianą kreację aktorską. Jego wrażliwość ujawnia się w każdym geście i każdej niezręcznej uśmiechniętej minie Josepha. Nie dominuje sceny w tradycyjny sposób, ale właśnie ta delikatność, jaką emanuje, czyni go niezwykle przyciągającym. Ta ciepła miękkość sprawia, że „Sad Jokes” przypomina pełen miłości uścisk, który przychodzi po płaczu. To film, który nie tylko Cię rozumie, ale także pozwala poczuć się zrozumianym.

reżyseria i scenariusz: Fabian Stumm

obsada: Fabian Stumm, Haley Louise Jones, Justus Meyer, Ulrica Flach, Jonas Dassler, Godehard Giese, Marie-Lou Sellem, Anne Haug, Knut Berger, Hildegard Schroedter, Nicola Heim, Tina Pfurr, Anneke Kim Sarnau, Susie Meyer, Romina Küper, Doreen Fietz, Marco Ippoliti, Rahel Savoldelli, Sebastian Schipper, Max Krumm

muzyka: Ramin Bijan

zdjęcia: Michael Bennett

produkcja: Niemcy 2024

czas: 96 minut

gatunek: film fabularny/komedia

napisy: polskie/angielskie

- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Young German Cinema - Najlepszy Reżyser - Fabian Stumm

- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych - Fabian Stumm

- Stockholm Film Festival 2024 - Najlepszy Film, nominacja

- Chéries-Chéris Paryż 2024 - Najlepszy Film Fabularny, nominacja

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Podróżujący magik ( Crispin Glover ) zatrzymuje się na noc w hotelu pełnym niezwykłych gości i w którym dzieją się rzeczy co najmniej dziwne, a z którego, jak się później okazuje, trudno się wydostać.

Niezwykle widowiskowa, klaustrofobiczna, fascynująca, nieoczywista wariacja na temat dzieł Franza Kafki. Tytułowy Mr. K to zarazem postać wyjęta z kart powieści przedwcześnie zmarłego pisarza, jak i alter ego jego samego. Zagrany brawurowo przez Crispina Glovera, uosabia wszystkie klasyczne cechy kafkowskiego bohatera: wyobcowanie, uwikłanie w grozę istnienia, walkę z niezrozumiałymi strukturami rządzącymi światem. Całości dopełnia hipnotyzująca, surrealistyczna scenografia. Prawdziwa gratka dla fanów kina i literatury !

Występują: Crispin Glover, Fionnula Flanagan, Jan Gunnar Røise
Reżyseria: Tallulah H. Schwab

Czas trwania: 94 min.
Niderlandy | 2024

Ogród ciernisty (The Paradise of Thorns)

W sercu bujnego durianowego gaju, gdzie miłość kwitnie równie intensywnie jak tropikalne owoce, rozgrywa się historia, która rozdziera serce i rozpala gniew. Thongkam i Sek – nierozłączni kochankowie – zbudowali razem swój raj. Dom, ziemia, drzewa – każdy centymetr tej przestrzeni pulsował ich wspólnym życiem. Aż do dnia, gdy Sek nagle odchodzi, a wszystko, co stworzyli razem, staje się łupem bezlitosnej rodziny, dla której miłość bez papierka nie znaczy nic.

Gdy zapach durianów wypełnia powietrze, Thongkam staje do walki – nie tylko o ziemię, ale o prawo do wspomnień i bycia uznanym. Czy samotny mężczyzna może przeciwstawić się systemowi, który wciąż odmawia mu głosu?

„Ogród ciernisty” to historia namiętności, straty i niesprawiedliwości, która wbija się w serce jak kolce duriana. W świecie, gdzie miłość jest polityką, a prawo nie chroni wszystkich tak samo, czasem jedynym wyborem jest walka.

reżyseria: Naruebet Kuno, scenariusz: Naron Cherdsoongnern, Naruebet Kuno, Karakade Norasethaporn, obsada: Jeff Satur, Engfa Waraha, Srida Puapimol, Keng Harit Buayoi, Pongsakorn Mettarikanon, Nikorn Saetang, zdjęcia: Tawanwad Wanavit, produkcja: Tajlandia 2024, czas: 131 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie

To ja, Agnes (Call me Agnes)

Agnes prowadzi życie pełne tajemnic, w którym badminton, queerowe przyjaźnie i restauracja w jej własnym domu tworzą kolorową, złożoną codzienność. Kiedy niespodziewanie jej młodszy brat Indra przyjeżdża z Indonezji, Agnes staje przed niełatwym wyborem: kontynuować kłamstwo, czy wyjawić prawdę o swojej transpłciowej tożsamości. Wkrótce staje się jasne, że konfrontacja z przeszłością jest nie tylko trudna, ale i pełna nieoczekiwanych emocji.

Musical łączy fikcję i życie codzienne, tworząc hipnotyzującą opowieść o miłości, tożsamości i odwadze bycia sobą, gdzie każda decyzja może zmienić wszystko. To komedia, która jednak nie boi się poruszać tematów tabu i nieoczywistych relacji, w których prawda i kłamstwo tańczą w rytm muzyki.

reżyseria: Daniel Donato, scenariusz: Daniel Donato, Lucas Camargo de Barros, Agnes Geneva, obsada: Agnes Geneva, Mak Rini, Gianluca Koeswanto, Fernando Belfiore, muzyka: S'yo Fang, zdjęcia: Lamis Al Mohamad, produkcja: Holandia 2024, czas: 104 minuty, gatunek: film fabularny/komedia/muzyczny, napisy: polskie/angielskie

- Merlinka Film Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy - Nagroda Jury, nominacja

Film prezentowany dzięki wsparciu Ambasady Królestwa Niderlandów w Polsce

Best Polish (Shorts) 90’

Gorzko (A Cappella)

Pod osłoną codziennych prób chóru kryje się sekret, który Karol i Henryk skrywają od lat. Jako dojrzała para nauczyli się żyć w cieniu, ale jedno zaproszenie może zmienić wszystko. Czy melodia miłości wybrzmi na pełny głos, czy zatonie w ciszy? „Gorzko” to opowieść o odwadze, miłości i drugiej szansie – nawet po latach.

reżyseria i scenariusz: Marcin Kluczykowski, obsada: Wojciech Kalinowski, Janusz Łagodziński, Aleksandra Skraba, Mateusz Grodecki, zdjęcia: Mateusz Kucharski, produkcja: Polska 2024, czas: 29 minut, gatunek: film fabularny, napisy: angielskie

HEM

Nowy kraj, nowe życie, nowe uczucie – Mai chce uciec od przeszłości, ale ta nie zamierza jej puścić. W dusznej rzeczywistości nielegalnej pracy w Polsce rodzi się coś delikatnego i kruchego: miłość do Darii. Czy to wystarczy, by wyrwać się z pułapki i zacząć od nowa? Hipnotyzująca opowieść o wolności, przetrwaniu i uczuciu, które rozkwita tam, gdzie nikt się go nie spodziewa. Jeden z nielicznych polskich filmów fabularnych z osobami pochodzenia wietnamskiego w rolach głównych. Nakręcony na taśmie Kodak 16 mm.

reżyseria i scenariusz: Konrad Kultys, obsada: Lan Pham, Helena Urbańska, Viet Anh Do, Tran Anh Vu, Marcin Walkowski, Jakub Gąsior, Grzegorz Żebrowski, Mateusz Mruk, Rafał Przytocki, Dawid Kornacki, muzyka: Magdalena Sowul, zdjęcia: Vincent Prochoroff, produkcja: Polska 2024, czas: 27 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie

Ladylike

Siła czy wrażliwość? Walka czy ucieczka? Alex od zawsze wymykał się schematom, ale w świecie, gdzie męskość mierzy się siłą pięści, delikatność jest jak celownik na plecach. Kiedy do klasy dołącza tajemniczy Tomek, chłopak zyskuje sojusznika – i coś więcej. Czy razem zdołają stawić czoła brutalnym regułom otoczenia, nie zatracając siebie?

reżyseria i scenariusz: Olga Hajnosz, obsada: Alexander Biel, Michał Bielawski, Teodor Gonera, Patryk Sojka, Karol Pawluszek, muzyka: Bartosz Dziadosz, zdjęcia: Jakub Piórkowski, produkcja: Polska 2024, czas: 20 minut, gatunek: film fabularny, napisy: angielskie

Reszta Naszego Życia (Rest Of Our Life)

Nowe mieszkanie, zaręczyny, wspólna przyszłość – Eryk jest pewien, że właśnie zaczyna najszczęśliwszy etap życia. Jednak jedno przypadkowe odkrycie burzy jego poczucie stabilności. Gdy wychodzi na jaw prawdziwa tożsamość płciowa jego ukochanej, miłość zostaje wystawiona na próbę. Czy to, co ich łączy, przetrwa konfrontację z prawdą? Intymna opowieść o akceptacji, strachu i redefiniowaniu tego, co znaczy „my”.

reżyseria i scenariusz: Filip Tomczak, obsada: Ewelina Pankowska, Filip Kosior, muzyka: Anna Grodzka, zdjęcia: Mateusz Gzel, produkcja: Polska 2024, czas: 14 minut, gatunek: film fabularny, napisy: angielskie

Czerwona sukienka (Pretty Red Dress)

W społeczeństwie zdominowanym przez patriarchalne normy mężczyźni muszą wpisywać się w sztywne wzorce męskości. W przypadku czarnoskórych presja ta jest jeszcze większa – nie tylko oczekuje się od nich tłumienia emocji ze względu na płeć, ale także mierzą się z dodatkowymi ograniczeniami wynikającymi z kulturowej i społecznej marginalizacji.

Travis balansuje na cienkiej granicy między społecznymi oczekiwaniami a własnym pragnieniem wolności, jego walka zaś staje się polem bitwy o miłość, tożsamość i godność. Jego ekspresja nie mieści się w binarnym podziale, a każda decyzja, którą podejmuje, wystawia na próbę relacje z rodziną i światem zewnętrznym.

„Czerwona sukienka” przełamuje schematy, ucząc, że prawdziwa tożsamość nie potrzebuje definicji, a autentyczność to największy akt odwagi.

reżyseria i scenariusz: Dionne Edwards, obsada: Natey Jones, Alexandra Burke, Temilola Olatunbosun, Tsemaye Bob-Egbe, Emeka Sesay, Michael Junior Onafowokan, Adé Dee Haastrup, Joshua Blisset, Eliot Sumner, Edwin De La Renta, muzyka: Hugo Brijs, zdjęcia: Adam Scarth, produkcja: Wielka Brytania 2023, czas: 110 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie

Niebieskie światła (Luces azules)

Siedemdziesiąte urodziny Alejandro miały być świętem życia, ale zamiast toastów za przyszłość, w powietrzu unosi się napięcie, a sekrety wychodzą na jaw szybciej niż kolejne kieliszki wina. W kręgu jego przyjaciół – starszych i młodszych, gejów i lesbijek, par i samotników – zaczyna się gra emocji, gdzie miłość, lojalność i tęsknota zderzają się z brutalną szczerością.

W świecie, gdzie normy społeczne nie nadążają za rzeczywistością, ta noc zmieni wszystko – ale czy nie po to właśnie są przyjęcia?

„Niebieskie światła” to błyskotliwa, pełna humoru, a jednocześnie poruszająca opowieść o przyjaźni, samotności i tym, jak bardzo potrzebujemy siebie nawzajem, mimo, że czasem trudno nam to przyznać.

- Rio Festival de Cinema LGBTQIA+ 2024 - Najlepszy Film Międzynarodowy - Nagroda Jury, nominacja

reżyseria: Lucas Santa Ana, scenariusz: Gustavo Pecoraro, obsada: Ernesto Larrese, Claudio Da Passano, Osmar Núñez, Fernando Dente, Estela Garelli, Edgardo Moreira, muzyka: Mariano Agustín Fernández, zdjęcia: Pablo Galarza, produkcja: Argentyna 2024, czas: 100 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie