...

BRITISH FILM FESTIVAL 2024 – STARSZA PANI ZNIKA

[PL]

Podróż z Alfredem Hitchcockiem nie mogłaby być monotonna. W swym najsłynniejszym brytyjskim dziele demaskujący codzienne niebezpieczeństwa i zafascynowany teoriami Freuda reżyser staje się konduktorem obierającym kurs do kobiecej podświadomości pełnej tłumionych pragnień, lęków i kulturowych stereotypów.

Gdy starsza pasażerka pociągu przepada bez śladu, Angielka Iris Henderson postanawia rozwikłać tajemnicę jej zniknięcia. Współpasażerowie wydają się pozostawać w spisku, wmawiając dziewczynie, że nie widzieli panny Froy. W wyjaśnieniu skomplikowanej intrygi przez Iris pomaga nieznośny Gilbert. Wyraźnie coś jest na rzeczy, bowiem w pociągu nie brakuje podejrzanych tropów jak… zakonnicy w szpilkach.

Mistrz suspensu bezbłędnie żongluje gatunkową konwencją, tworząc misterny obraz realizujący schemat thrillera szpiegowskiego, a przy tym o licznych znamionach komedii czy melodramatu. W centrum adaptacji powieści Ethel Liny White znajduje się kobieta u progu dorosłości – oficjalnie podróżująca na własny ślub z mężczyzną, do którego nie jest przekonana, a w rzeczywistości wraz z biegiem szyn zgłębiająca własną tożsamość i dojrzewająca wprost na oczach widzów. Oniryczna atmosfera przejawiająca się pod postacią powracających omdleń i drzemek Iris wzmaga psychoanalityczne założenia fabuły.

Brawurowy scenariusz dopełniają intrygujące postacie dające mozaikę różnorodnych osobowości – od dumnych, zakochanych w krykiecie, ale problematycznych Anglików do gniewnych i sfrustrowanych kochanków. Całość uświetnia charyzmatyczne aktorstwo Margaret Lockwood, Michaela Redgrave’a (nagroda dla najlepszego aktora za CIEŃ CZŁOWIEKA) oraz dwukrotnie nominowanej do Oscara angielskiej damy May Whitty.

[ENG]

Travelling with Alfred Hitchcock could never be dull. In his most famous British work exposing the everyday dangers and captivated by Freud’s theories, the director becomes a conductor charting a course to the female subconscious full of suppressed desires, fears, and cultural stereotypes.

When an older lady on the train disappears without a trace, Englishwoman Iris Henderson decides to unravel the mystery of her disappearance. Fellow passengers seem to be conspiring, convincing the girl they did not see Miss Froy. Irritating Gilbert helps Iris in unravelling the complex intrigue. Clearly, something is afoot, as the train does not lack suspicious clues like nuns in high heels.

The master of suspense flawlessly juggles genre conventions, creating an intricate picture fulfilling the pattern of a spy thriller, along with numerous elements of comedy or melodrama. At the core of the adaptation of Ethel Lina White’s novel is a woman on the threshold of adulthood – officially travelling to her own wedding with a man she’s not convinced about, but in reality, delving into her own identity and maturing right before the viewers’ eyes as the train journeys on. The dreamlike atmosphere manifested in recurring fainting spells and naps by Iris intensifies the psychoanalytic assumptions of the plot.

The brilliant script is complemented by intriguing characters that give a mosaic of diverse personalities – from proud, cricket-loving but problematic Englishmen to angry and frustrated lovers. The entire piece is honoured by the charismatic acting of Margaret Lockwood, Michael Redgrave (award for Best Actor for THE BROWNING VERSION), and the twice Oscar-nominated English lady May Whitty.

Nie ma takich wydarzeń

Trzy pozornie odrębne historię, aktorzy wcielający się w kilka ról; postać policjanta zaniepokojonego faktem, że jego zaginiona na morzu żona wróciła i wydaje się być inną osobą; oraz kobietę zdeterminowaną, by znaleźć konkretną osobę ze specjalnymi zdolnościami, której przeznaczeniem jest zostać cudownym przywódcą duchowym.

Rodzaje życzliwości to najnowszy wielowątkowy film wypełniony humorem i absurdem reżysera Yorgosa Lanthimosa.

Początek XVIII wieku. Anglia jest w stanie wojny z Francuzami, ale uwagę dworu pochłaniają wyścigi kaczek i pojawienie się na rynku ananasów. Na tronie zasiada schorowana królowa Anna (Olivia Colman), a krajem zamiast niej rządzi jej bliska przyjaciółka, lady Sarah (Rachel Weisz). Z podziwu godnym oddaniem dogląda ona przy tym rozkapryszonej i porywczej królowej. Na dwór przybywa nowa służąca Abigail (Emma Stone), która swym urokiem oczarowuje Sarah. Sarah bierze Abigail pod swoje skrzydła, a Abigail dostrzega w tym szansę na powrót do swych arystokratycznych korzeni. Ponieważ sprawy polityczne i prowadzenie wojny coraz bardziej pochłaniają Sarah, Abigail stopniowo zajmuje jej miejsce u boku królowej Anny. Rozkwitająca przyjaźń z królową daje Abigail szansę na spełnienie swoich ambicji. Dziewczyna dochodzi więc do wniosku, że nie pozwoli, aby ktokolwiek lub cokolwiek stanęło jej na drodze.

Film biograficzno-historyczny z 2018 roku w reżyserii Yorgosa Lanthimosa przy współpracy z McNamarą.

Adam Bobik i Karol Dziuba – to oni wcielą się w role Kazimierza Pawlaka i Władysława Kargula. W pozostałych rolach w pojawią się m.in. Paulina Gałązka, Weronika Humaj, Zbigniew Zamachowski, Katarzyna Krzanowska, Mirosław Baka, Wojtek Malajkat, Anna Dymna, Janusz Chabior i Adam Ferency.

Historia rodzin Pawlaków i Karguli jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Wśród osób opuszczających swe domy na Kresach, leżących dziś w granicach Ukrainy, był Jan Mularczyk, stryj znakomitego scenarzysty i pisarza Andrzeja Mularczyka, autora scenariusza do kultowej trylogii i prequelu. To właśnie on stał się, wiele lat później, pierwowzorem postaci Kazimierza Pawlaka, doskonale znanej z trylogii „Sami swoi”, „Nie ma mocnych” i „Kochaj albo rzuć”. Jan Mularczyk, osiedlił się w Tymowej, w okolicy Lubina, na terenie Dolnego Śląska. – Miał za sobą bogatą historię życia, a przy tym był wspaniałym narratorem. Słuchałem opowieści jego życia przez kilka tygodni i spisywałem je w zeszytach, które zachowałem do dziś. W tych opowieściach był i dramat, i melancholia, i humor – mówi Andrzej Mularczyk.

Wiek widza zalecany przez dystrybutora Next Film: powyżej 13. roku życia

Czy namiętność może mieć smak? Wietnamsko-francuski reżyser Tran Anh Hung („Rykszarz", „Zapach zielonej papai") udowadnia, że zdecydowanie tak! „Bulion i inne namiętności" (nagroda za reżyserię na festiwalu w Cannes) wciąga w świat doskonałej francuskiej kuchni, ale przede wszystkim w zmysłowy sposób pokazuje, że poprzez potrawy, smaki i aromaty można wyrazić najgłębsze uczucia.

Bohaterami osadzonego w drugiej połowie XIX wieku filmu są znakomita kucharka Eugénie (Juliette Binoche) i znany smakosz, gastronom Dodin (Benoît Magimel). Od 20 lat razem gotują, tworzą przepisy i wydają wielkie przyjęcia. Rozmawiają ze sobą głównie za pośrednictwem potraw, przygotowując wspaniałe buliony, sosy, przepiórki, turboty, warzywa z własnego ogrodu czy spektakularne desery. Świat, który wspólnie tworzą, pomaga im przetrwać najtrudniejsze życiowe momenty, a ich relacja przez lata ewoluuje.

Tran Anh Hung, luźno opierając scenariusz na powieści Marcela Rouffa i inspirując się autentyczną postacią Anthelme'a Brillata-Savarina, łączy romans z poetyckim kinem kulinarnym. Udowadnia również, że kino może oddawać niezwykły smak i aromat potraw, tak aby widz mógł rozkoszować się każdym ujęciem. Za oprawę kulinarną „Bulionu i innych namiętności" odpowiada Pierre Gagnaire, słynny francuski szef kuchni. Od czasów „Uczty Babette" nie było w kinach tak smakowitego filmu. Bon appétit!

Seans przedpremierowy.

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors