Beating Hearts

Pablo Picasso (1881-1973) – tytan pracy i wulkan kreatywności, który nie tylko zatarł różnicę pomiędzy sztuką a rzemiosłem, ale też w dzieło potrafił zmienić zwykłą szczotkę, konewkę czy rower. Pozostaje jednym z najważniejszych i najbardziej wpływowych artystów w historii, autorem przeszło dwudziestu tysięcy obrazów i obiektów.

Zrealizowany przy okazji 50. rocznicy jego śmierci film „Picasso. Buntownik w Paryżu” Simony Risi to portret życia spełnionego, ale i złożonego ze sprzeczności – dokumentalna podróż przez lata biedy i szalonego sukcesu, światła i mroku, pasji i destrukcji, kawiarnianych hulanek i politycznego zaangażowania.

Z jedną walizką, nie znając francuskiego – tak młodziutki Pablo postanowił podbić Paryż. Film skupia się na latach spędzonych w kipiącym twórczą energią mieście, który stał się drugim domem pochodzącego z Malagi malarza. Jako hiszpański imigrant był na celowniku policji, jako artysta rewolucjonizujący sztukę błyskawicznie podbił salony. Jego styl wciąż ewoluował, malował intensywnie i niechętnie rozstawał się z pracami. „Jestem swoim najlepszym kolekcjonerem" mawiał, a 5 tysięcy należących do niego obiektów stanowi dziś bezcenny zbiór paryskiego Muzeum Picassa. Film daje nam unikalną szansę odwiedzenia zorganizowanej tam z okazji 50. rocznicy śmierci artysty wielkiej wystawy, której scenografię współtworzył słynny brytyjski projektant, Paul Smith.

Dokument Risi to również portret zmieniającego się Paryża i panorama XX wieku, który artysta kształtował, będąc zarazem przenikliwym kronikarzem burzliwej epoki. Ustami ekspertów i kuratorów „Picasso. Buntownik w Paryżu” rozszyfrowuje ukrytą w dziełach symbolikę, tłumaczy, jak kolejne doświadczenia i spotkania wpływały na ewolucję stylu. Ale geniusz miał również swoją mroczną stronę, o której zaświadczają wspomnienia jego partnerek. Filmowa opowieść przynosi także krytyczne spojrzenie na biografię i twórczość Pabla Picassa, przypominając, że często za spektakularną karierą „wielkiego mężczyzny” stoją zapomniane lub niedoceniane kobiety.

Czas trwania: 94 min
LEKTOR PL

Śmiech przez łzy (Sad Jokes)

Joseph i Sonya tworzą niezwykle bliską więź, wspólnie wychowując swojego małego synka. Kiedy on jako reżyser filmowy, balansuje między obsesją na punkcie nowego projektu a cieniem przeszłego związku, Sonya zmaga się z depresją, a jej stan prowadzi do hospitalizacji. W obliczu tej sytuacji Joseph staje przed wyzwaniem: jak pogodzić codzienne obowiązki ojca z ambicjami artystycznymi i wewnętrznymi demonami?

Reżyser Fabian Stumm, który jednocześnie wciela się w postać Josepha, z niezwykłą zręcznością balansuje między smutkiem a komedią, tworząc niezapomnianą kreację aktorską. Jego wrażliwość ujawnia się w każdym geście i każdej niezręcznej uśmiechniętej minie Josepha. Nie dominuje sceny w tradycyjny sposób, ale właśnie ta delikatność, jaką emanuje, czyni go niezwykle przyciągającym. Ta ciepła miękkość sprawia, że „Sad Jokes” przypomina pełen miłości uścisk, który przychodzi po płaczu. To film, który nie tylko Cię rozumie, ale także pozwala poczuć się zrozumianym.

reżyseria i scenariusz: Fabian Stumm

obsada: Fabian Stumm, Haley Louise Jones, Justus Meyer, Ulrica Flach, Jonas Dassler, Godehard Giese, Marie-Lou Sellem, Anne Haug, Knut Berger, Hildegard Schroedter, Nicola Heim, Tina Pfurr, Anneke Kim Sarnau, Susie Meyer, Romina Küper, Doreen Fietz, Marco Ippoliti, Rahel Savoldelli, Sebastian Schipper, Max Krumm

muzyka: Ramin Bijan

zdjęcia: Michael Bennett

produkcja: Niemcy 2024

czas: 96 minut

gatunek: film fabularny/komedia

napisy: polskie/angielskie

- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Young German Cinema - Najlepszy Reżyser - Fabian Stumm

- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych - Fabian Stumm

- Stockholm Film Festival 2024 - Najlepszy Film, nominacja

- Chéries-Chéris Paryż 2024 - Najlepszy Film Fabularny, nominacja

To ja, Agnes (Call me Agnes)

Agnes prowadzi życie pełne tajemnic, w którym badminton, queerowe przyjaźnie i restauracja w jej własnym domu tworzą kolorową, złożoną codzienność. Kiedy niespodziewanie jej młodszy brat Indra przyjeżdża z Indonezji, Agnes staje przed niełatwym wyborem: kontynuować kłamstwo, czy wyjawić prawdę o swojej transpłciowej tożsamości. Wkrótce staje się jasne, że konfrontacja z przeszłością jest nie tylko trudna, ale i pełna nieoczekiwanych emocji.

Musical łączy fikcję i życie codzienne, tworząc hipnotyzującą opowieść o miłości, tożsamości i odwadze bycia sobą, gdzie każda decyzja może zmienić wszystko. To komedia, która jednak nie boi się poruszać tematów tabu i nieoczywistych relacji, w których prawda i kłamstwo tańczą w rytm muzyki.

reżyseria: Daniel Donato, scenariusz: Daniel Donato, Lucas Camargo de Barros, Agnes Geneva, obsada: Agnes Geneva, Mak Rini, Gianluca Koeswanto, Fernando Belfiore, muzyka: S'yo Fang, zdjęcia: Lamis Al Mohamad, produkcja: Holandia 2024, czas: 104 minuty, gatunek: film fabularny/komedia/muzyczny, napisy: polskie/angielskie

- Merlinka Film Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy - Nagroda Jury, nominacja

Film prezentowany dzięki wsparciu Ambasady Królestwa Niderlandów w Polsce

Wieczór, który łączy kino, muzykę i sztukę.

W sercu miasta, na styku obrazu i dźwięku, zapraszamy na Festiwal Filmowy Argon 2025 – wydarzenie, które przekracza granice klasycznego seansu filmowego.

Podczas głównej części wieczoru zaprezentowane zostaną cztery filmy produkcji Stowarzyszenia Filmowego Neon: "Nowy Wiek Artystyczny", "Ojczym", "Śmierć Telewizji" oraz film animowany "Back to Monkey".

W trakcie głównej części odbędą się również dwa panele dyskusyjne, podczas których uczestnicy będą mieli okazję wziąć udział w rozmowach z gośćmi specjalnymi oraz twórcami filmów.

Festiwalowi będą towarzyszyć liczne inicjatywy dodatkowe, w tym wernisaż fotograficzny oraz występy zespołów muzycznych.

Część główna wydarzenia odbędzie się w godzinach 18:00–21:00. Przed nią (17:00–18:00) i po niej (21:00–22:00) zaplanowano otwartą przestrzeń do spotkań i dodatkowe atrakcje.

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Podróżujący magik ( Crispin Glover ) zatrzymuje się na noc w hotelu pełnym niezwykłych gości i w którym dzieją się rzeczy co najmniej dziwne, a z którego, jak się później okazuje, trudno się wydostać.

Niezwykle widowiskowa, klaustrofobiczna, fascynująca, nieoczywista wariacja na temat dzieł Franza Kafki. Tytułowy Mr. K to zarazem postać wyjęta z kart powieści przedwcześnie zmarłego pisarza, jak i alter ego jego samego. Zagrany brawurowo przez Crispina Glovera, uosabia wszystkie klasyczne cechy kafkowskiego bohatera: wyobcowanie, uwikłanie w grozę istnienia, walkę z niezrozumiałymi strukturami rządzącymi światem. Całości dopełnia hipnotyzująca, surrealistyczna scenografia. Prawdziwa gratka dla fanów kina i literatury !

Występują: Crispin Glover, Fionnula Flanagan, Jan Gunnar Røise
Reżyseria: Tallulah H. Schwab

Czas trwania: 94 min.
Niderlandy | 2024

Avant-Drag!

Wciągający i pełen energii dokument o dziesięciu greckich drag queens, które na ulicach Aten biorą sprawy w swoje ręce. W odważnych i zaskakujących performansach obnażają absurdy społecznych norm, rozszarpują na kawałki stereotypy płciowe, narodowe i tożsamościowe. W swoich spektakularnych kreacjach stawiają czoła transfobii, policyjnej przemocy i wszechobecnemu patriarchatowi i robią to w niepowtarzalnym stylu – bo kiedy walka o sprawiedliwość społeczną staje się sztuką, nie ma miejsca na kompromisy. Pełne kolorów, buntu i odwagi, stają się żywą manifestacją wolności i różnorodności, nie bojąc się wstrząsnąć konserwatywnym fundamentem greckiego społeczeństwa.

reżyseria: Fil Ieropoulos, scenariusz: Foivos Dousos, obsada: Cotsos, Lala Kolopi, Er Libido, Thanasis McMorait, Aurora Paola Morado, Sergay Parakatyanov, Parakatyanova, Marisha Triantafyllidou, Cruella Tromokratisch, Kangela Tromokratisch, Veronique Tromokratisch, muzyka: Lykourgos Porfyris, zdjęcia: Mihalis Gkatzogias, produkcja: Grecja 2024, czas: 93 minuty, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie

- International Film Festival Rotterdam 2024 - Nagroda Krytyków

- Thessaloniki International Documentary Festival 2024 - Najlepszy Film, Nagroda Jury

Pierwszy taki film w historii kina – najpiękniejsza historia miłosna świata w kostiumach Dolce & Gabbana i operowym entourage’u. Magnetyzujące doświadczenie dla miłośników muzyki i filmu. Prawdziwa uczta dla zmysłów. Uwspółcześniona wersja mitu greckiego o miłości Orfeusza i Eurydyki opowiedziana tak, aby widzowie mogli usłyszeć słynne arie operowe m. in. Vivaldiego, Pucciniego, Verdiego. Całość skąpana w surrealistycznej, niesamowitej scenografii jak z obrazów Salvadora Dali. Aktorzy Pedro Almodovara i Vincent Cassel w roli Charona. Kostiumy do filmu zaprojektował jego współproducent: luksusowy dom mody Dolce & Gabbana. „Opera!” to widowisko jakiego jeszcze nie było, którego nie można przegapić, to wrażenia, które w pełni wybrzmią tylko w kinie.

Występują: Mariam Battistelli, Valentino Buzza, Vincent Cassel, Fanny Ardant, Rossy de Palma
Reżyseria: Davide Livermore, Paolo Gep Cucco

Czas trwania: 107 min.
Włochy | 2024

Wszystko będzie dobrze (Cong jin yihou)

Pat i Angie połowę życia spędziły razem, mieszkając w ciasnym, ale przytulnym i przepełnionym miłością mieszkanku, otaczając się wspierającymi przyjaciółkami i rodziną. Gdy Pat niespodziewanie umiera, Angie, po niemal czterdziestu wspólnych latach musi zmierzyć się zarówno z żałobą, jak i presją ze strony rodziny partnerki. Bliscy Pat zaczynają kwestionować jej prawo do wspólnego domu i dziedzictwa, które razem stworzyły.

Reżyser Ray Yeung z niezwykłą czułością i empatią portretuje intymną relację seniorek, jednocześnie wskazując na nierówności społeczne i kulturowe, które wpływają na sytuację wszystkich bohaterów. Film stawia ważne pytania o definicję rodziny w dzisiejszym świecie: czy więzy krwi zawsze mają większą wartość niż wieloletnia miłość i wspólna historia? W tle rozgrywa się krytyka kapitalistycznej rzeczywistości Hongkongu, gdzie nieruchomości są poza zasięgiem większości, a marzenie o domu często prowadzi do niemoralnych zagrywek.

To kino ciche, ale pełne mocy, ukazujące, jak osobiste dramaty mogą być odbiciem szerszych problemów społecznych. „Wszystko będzie dobrze” łączy ciepło, urok i krytyczną refleksję, oferując wzruszające spojrzenie na związki, stratę i walkę o godność w świecie zdominowanym przez materialne wartości.

reżyseria i scenariusz: Ray Yeung, obsada: Patra Au, Lin-Lin Li, Tai-Bo, Siu Ying Hui, Chung-Hang Leung, Fish Liew, Yung Ting Rachel Leung, muzyka: Veronica Lee, zdjęcia: Ming-Kai Leung, produkcja: Hongkong, Chiny 2024, czas: 93 minuty, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie

- Berlin International Film Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy, Nagroda Teddy

- Gijón International Film Festival 2024 - Nagroda Rambal

- Thessaloniki Film Festival 2024 - Nagroda Mermaid

- Rio de Janeiro International Film Festival 2024 - Najlepszy Film Międzynarodowy, Nagroda Felix

- FilmOut San Diego 2024 - Najlepsza Aktorka - Patra Au

- FilmOut San Diego 2024 - Najlepsza Aktorka Drugoplanowa - Lin-Lin Li

- Frameline San Francisco International LGBTQ Film Festival 2024 - Nagroda Publiczności

- MIX Copenhagen LGBTQ Film Festival 2024 - Najlepszy Film Fabularny