Błazny

Nigdy nie wiesz, kiedy w Twoim życiu zmieni się wszystko. Jeden wypadek drogowy wywraca codzienność dojrzałego mężczyzny i uruchamia lawinę emocjonalnych zdarzeń, w które zaangażowana będzie cała jego rodzina.

Ułożone życie Tadeusza, emerytowanego ordynatora szpitala, zmienia się w mgnieniu oka, kiedy dochodzi do dramatycznego wypadku drogowego. Zamiast spokojnej i dobrze zaplanowanej „złotej jesieni życia” staje on w obliczu sytuacji, która przerasta zarówno jego jak i najbliższe mu osoby. Cień pada na jego małżeństwo, relacje z synem oraz zbliżające się wesele ukochanej wnuczki. Ponadto w życiu Tadeusza pojawi się kobieta, pod której wpływem ten zacznie podejmować zaskakujące decyzje. Z dnia na dzień atmosfera zaczyna się zagęszczać, emocje biorą górę, a przyszłość przestaje być tak pewna jak się wydawało.

Inspirowany prawdziwą historią, poruszający film ze specjalizującego się w odkrywaniu nowych talentów Studia Munka, które dało polskim widzom nagrodzoną Złotymi Lwami w Gdyni „Cichą noc” oraz obsypane wyróżnieniami obrazy „Chleb i sól” czy „Supernova”. Oprócz wybitnego Jana Englerta, na wielkim ekranie zobaczymy: dwukrotnie nagrodzoną na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych Annę Romantowską, a także Michała Czerneckiego („Każdy wie lepiej”), Aleksandrę Popławską („Listy do M. 5”), Martynę Byczkowską („1670”), Marię Kowalską („Znachor”) i Marka Kalitę („Wataha”).

Czas trwania: 100
Polska | 2024

Blask świateł, pulsujące bity i ciała w ruchu. „Świat Ballroom” przenosi nas w sam środek brazylijskiej sceny, gdzie taniec to coś więcej niż sztuka – to sposób na przetrwanie.

W świecie, który wciąż próbuje zamknąć queerowe istnienia w sztywnych ramach, uczestnicy balu tworzą własne rodziny,  zasady i własną historię.

Pełen pasji i nieokiełznanej energii dokument oddaje głos ikonom sceny, które dzielą się swoimi triumfami, ale i lękami przed komercjalizacją kultury wywodzącej się z afroamerykańskich i latynoskich społeczności queer.

To podróż przez świat voguingowych bitew, pulsujących neonów i surowej prawdy o walce o przestrzeń do bycia sobą.

- São Paulo Association of Art Critics Awards 2025 - APCA Trophy, nominacja

- NewFest: New York's LGBT Film Festival 2024 - Najlepszy Dokument Pełnometrażowy, Nagroda Publiczności

reżyseria i scenariusz: Juru, Vitã, obsada: 007s, Casa De: Cosmos, Dandara, Lafond, House Of: Alafia, Blyndex, Bushidö, Cabal, Cazul, Império, Mamba Negra, Raabe, Casa Dy Fokatruá, muzyka: Globalkunt, zdjęcia: Suelen Menezes, Paula Monte, produkcja: Brazylia 2024, czas: 92 minuty, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie

Bright lights, pulsating beats and bodies in motion. ‘This is Ballroom’ takes us into the middle of the Brazilian scene, where dancing is more than an art – it is a way of survival.

In a world that still tries to enclose queer existences within a rigid framework, ballroom participants create their own families, rules and their very own history.

It's a journey through the world of voguing battles, pulsating neon lights and the raw truth of the struggle for the space to be oneself.

- São Paulo Association of Art Critics Awards 2025 - APCA Trophy, Nominee

- NewFest: New York's LGBT Film Festival 2024 - Best Documentary Feature, Audience Award

directed i written: Juru, Vitã, cast: 007s, Casa De: Cosmos, Dandara, Lafond, House Of: Alafia, Blyndex, Bushidö, Cabal, Cazul, Império, Mamba Negra, Raabe, Casa Dy Fokatruá, music: Globalkunt, cinematography: Suelen Menezes, Paula Monte, production: Brazil 2024, running time: 92 minutes, category: documentary, English/Polish subtitles

Biografia jednej z głównych przedstawicielek europejskiego pop-artu, prekursorki happeningów, postrzeganej jednocześnie jako ikona feminizmu. Skomplikowana biografia Niki de Saint Phalle mieni się kolorami, składając się na intrygujący portret niespokojnej artystki.

Rok 1952. Niki de Saint Phalle (w tej roli Charlotte Le Bon) wraz z mężem i dwuletnią córką przenoszą się z ogarniętych terrorem makkartyzmu Stanów Zjednoczonych do europejskiej stolicy sztuki – Paryża. Mająca arystokratyczne korzenie kobieta posiada znacznie większe artystyczne aspiracje niż jedynie bycie pięknością na okładkach „Vogue’a”, gdzie pojawiała się w charakterze modelki. Dystans, jaki dzieli ją od rodzinnego domu, początkowo przynosi kobiecie ukojenie. Szybko jednak demony przeszłości dopadają Niki także we Francji, a seria niepokojących retrospekcji z dzieciństwa pozwala zrozumieć, z jaką traumą się mierzy. Bezpiecznym gruntem, ale i sposobem na wyrażenie siebie staje się dla bohaterki jej sztuka. Pozwala także na to, by Niki walczyła o niezależność w świecie społecznych konwenansów i z góry przypisanych ról.

Czas trwania: 98 min
gatunek: biograficzny
produkcja: Francja 2024
SUB PL

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Reżyseria: Gia Coppola
Występują: Pamela Anderson, Jamie Lee Curtis, Dave Bautista, Billie Lourd, Kiernan Shipka, Brenda SongProdukcja
Gatunek: dramat

Czas trwania: 85 min
Język oryginalny: angielski
SUB PL

Nowa fala (Onda Nova)

Niegdyś zakazana przez brazylijską dyktaturę, a teraz odrestaurowana w oszałamiającej jakości 4K – „Nowa fala” to anarchistyczna komedia erotyczna, która pulsuje pożądaniem, buntem i sportową pasją. W świecie, w którym kobiecy futbol był skandalem, a queerowa wolność – aktem rewolucji, młode piłkarki z Gayvotas Football Club muszą zmierzyć się z konserwatywnym społeczeństwem, rodzinnymi konfliktami i własnymi pragnieniami. Wspierane przez czołowe postacie brazylijskiej walki o demokrację, przygotowują się do symbolicznego, międzynarodowego meczu – sportowego i egzystencjalnego starcia o prawo do bycia sobą.

Film został w całości ocenzurowany za swoją „niemoralność”, ale jego bezkompromisowy przekaz zyskał z czasem kultowy status. Dziś, odkryty na nowo, błyszczy jako jedno z pierwszych brazylijskich dzieł otwarcie podejmujących tematykę LGBT+, w którym pragnienie staje się siłą napędową bohaterek i samej narracji. „Nowa fala” wraca, by znów porwać widzów swoją energią, odwagą i prowokacyjnym urokiem.

reżyseria i scenariusz: José Antonio Garcia, Ícaro Martins, obsada: Carla Camurati, Cristina Mutarelli, Tânia Alves, Regina Casé, Neide Santos, Pita, Cristina Bolzan, Cida Moreira, Ênio Gonçalves, Patricio Bisso, muzyka: Luiz Lopes, zdjęcia: Antonio Meliande, produkcja: Brazylia 1983, czas: 102 minuty, gatunek: film fabularny/komedia, napisy: polskie/angielskie

TYTUŁ ORYGINALNY: All We Imagine as Light

W centrum wielomilionowego, kosmopolitycznego miasta mieszkają trzy kobiety: dwie pielęgniarki oraz szpitalna kucharka. Prahba otrzymuje dość zaskakujący upominek od męża, który wyjechał do pracy do Niemiec. Anu spotyka się ze swoim chłopakiem, mierząc się z problemami religijnymi i… lokalowymi. Parvati, wdowa, walczy z nieuzasadnioną eksmisją.

OBSADA: Kani Kusruti, Divya Prabha, Chhaya Kadam
REŻYSERIA I SCENARIUSZ: Payal Kapadia, Payal Kapadia
PRODUKCJA: Francja/Indie/Holandia/Luksemburg/Włochy/Szwajcaria/USA/Belgia

GATUNEK: dramat
CZAS TRWANIA: 118
SUB PL

Lesbos (Lesvia)

Na skąpanej w słońcu, malowniczej wyspie Lesbos queerowa historia splata się z mitem i rzeczywistością. To tutaj, w Eressos – miejscu narodzin Safony – przez dekady lesbijki z całego świata budowały swoją własną przestrzeń wolności. Co jednak, gdy raj na ziemi staje się polem bitwy o to, kto ma prawo nazywać się lesbijką? Reżyserka, która sama urodziła się na wyspie z intymną wrażliwością przygląda się dekadom miłości, buntu I nieporozumień, splatając osobiste wspomnienia z archiwalnymi nagraniami. To nie tylko dokument, ale manifestacja kobiecej siły – pełna pasji, humoru i tęsknoty opowieść o tym, jak rodzi się wspólnota.

- Thessaloniki Documentary Film Festival 2024 - nominacja za debiut reżyserski, wyróżnienie w kategorii Mermaid Award i nagroda Greek Film Center Award za najlepszy grecki debiut reżyserski - Tzeli Hadjidimitriou

reżyseria i scenariusz: Tzeli Hadjidimitriou, muzyka: Stefanos Konstantinidis, Nassos Sopilis - Fabrika, zdjęcia: Tzeli Hadjidimitriou, produkcja: Grecja 2024, czas: 78 minut, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie

Premiera tego absurdalnego filmu nigdy nie miała miejsca. W Polsce. Dlatego robimy ją teraz, 50 lat po premierze światowej, bo w 1975 roku akurat graliśmy w kinach świetną „Ziemię obiecaną” Wajdy, a później już musieliśmy szybko lecieć do sklepu, by stanąć w kolejce po mięso. Nasi „przyjaciele” zza Buga też nie bardzo chcieli, żebyśmy pękali ze śmiechu. Nie było więc czasu i przestrzeni na polską premierę kinową pierwszego (czy tam drugiego – zależy, jak liczyć) filmu fabularnego Monty Pythona, grupy komików ze „zgniłego Zachodu”, którzy usiłowali przekonać cały świat, że konno można jeździć bez konia, a jedynie klekocząc skorupami kokosa.

Anglia, rok 932. Król Artur przemierza wioski i miasta, by znaleźć dzielnych wojowników, którzy do niego dołączą i zostaną Rycerzami Okrągłego Stołu. Poszukiwania obfitują w niebywałe przygody, ale w końcu Arturowi udaje się namówić pięciu rycerzy, aby mu towarzyszyli. Król pragnie dotrzeć z nimi do zamku Camelot. Niespodziewanie przemawia do niego sam Bóg i zleca mu inną misję – odszukanie Świętego Graala. Podczas wyprawy kompania zmierzy się z licznymi niebezpieczeństwami, jak francuscy szydercy, rycerze, którzy mówią „Ni”, latające krowy czy Krwiożerczy Królik.

Ograniczenie wiekowe: od 16 lat

Czas trwania: 91 minut

Język: angielski

Napisy: polskie

Śmiech przez łzy (Sad Jokes)

Joseph i Sonya tworzą niezwykle bliską więź, wspólnie wychowując swojego małego synka. Kiedy on jako reżyser filmowy, balansuje między obsesją na punkcie nowego projektu a cieniem przeszłego związku, Sonya zmaga się z depresją, a jej stan prowadzi do hospitalizacji. W obliczu tej sytuacji Joseph staje przed wyzwaniem: jak pogodzić codzienne obowiązki ojca z ambicjami artystycznymi i wewnętrznymi demonami?

Reżyser Fabian Stumm, który jednocześnie wciela się w postać Josepha, z niezwykłą zręcznością balansuje między smutkiem a komedią, tworząc niezapomnianą kreację aktorską. Jego wrażliwość ujawnia się w każdym geście i każdej niezręcznej uśmiechniętej minie Josepha. Nie dominuje sceny w tradycyjny sposób, ale właśnie ta delikatność, jaką emanuje, czyni go niezwykle przyciągającym. Ta ciepła miękkość sprawia, że „Sad Jokes” przypomina pełen miłości uścisk, który przychodzi po płaczu. To film, który nie tylko Cię rozumie, ale także pozwala poczuć się zrozumianym.

reżyseria i scenariusz: Fabian Stumm

obsada: Fabian Stumm, Haley Louise Jones, Justus Meyer, Ulrica Flach, Jonas Dassler, Godehard Giese, Marie-Lou Sellem, Anne Haug, Knut Berger, Hildegard Schroedter, Nicola Heim, Tina Pfurr, Anneke Kim Sarnau, Susie Meyer, Romina Küper, Doreen Fietz, Marco Ippoliti, Rahel Savoldelli, Sebastian Schipper, Max Krumm

muzyka: Ramin Bijan

zdjęcia: Michael Bennett

produkcja: Niemcy 2024

czas: 96 minut

gatunek: film fabularny/komedia

napisy: polskie/angielskie

- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Young German Cinema - Najlepszy Reżyser - Fabian Stumm

- Munich Film Festival 2024 - Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych - Fabian Stumm

- Stockholm Film Festival 2024 - Najlepszy Film, nominacja

- Chéries-Chéris Paryż 2024 - Najlepszy Film Fabularny, nominacja

Wiosna 1939 roku. Maturzysta Paweł, chłopak z dobrego domu, w ramach antymieszczańskiego, młodzieńczego buntu spędza wieczór w nocnym lokalu. Z poznaną tam fordanserką Lidką jadą potem do Podkowy Leśnej. W pensjonacie „Quo vadis” między młodymi zdaje się rodzić uczucie, przerwane jednak interwencją ojca Pawła, a wkrótce i wojną. Kilka lat później, już po powstaniu warszawskim, los zetknie ich znowu…

Nostalgiczny melodramat z historią w tle. Wykorzystująca gatunkowe konwencje autorska adaptacja głośnej powieści Stanisława Dygata. Film przez tematykę wojenną wpisujący się w tzw. nurt psychologiczny szkoły polskiej, przede wszystkim, jako druga fabuła Hasa, stanowi rozwinięcie poetyki debiutanckiej „Pętli”. Wycofany bohater-intelektualista, poczucie przemijania i końca pewnego świata, willa „Quo vadis” jako najsłynniejsza hasowska rupieciarnia – to już rozpoznawalne cechy autorskiego stylu. „Pożegnania” pozostają też wciąż niezwykłą love story, z niebanalną parą kochanków i pierwszym powojennym przebojem wylansowanym przez kino, śpiewaną przez Sławę Przybylską niezapomnianą piosenką „Pamiętasz, była jesień” w tle.