kino

20 000 gatunków pszczół

Choć bez trudu godzimy się z istnieniem ponad 20 tysięcy gatunków pszczół, ludzka różnorodność wielu osobom wydaje się trudna do zaakceptowania. Na własnej skórze przekonuje się o tym ośmioletnia Lucía, do której – wyraźnie wbrew jej woli – większość krewnych wciąż zwraca się urzędowym imieniem Aitor. W trakcie spędzanych w baskijskiej wiosce wakacji bohaterka konfrontuje się ze skrajnie odmiennymi postawami – od wyraźnej niechęci ze strony konserwatywnej babki, przez bierność zagubionej mamy. Wytrwale broniąca własnej tożsamości Lucía zyskuje jednak zaskakującą sojuszniczkę – opiekującą się tytułowymi pszczołami, żyjącą w zgodzie z naturą ciocię.

Nie ma takich wydarzeń

Ręce do góry,

reż. Jerzy Skolimowski, 1967

czas trwania: 77’

Jerzy Skolimowski, reżyser na emigracji po 14 latach wraca do swojego zatrzymanego w 1967 roku filmu o zjeździe absolwentów. Dobrze sytuowani lekarze z balu postanawiają jechać nocą do kolegi, który nie przyjął zaproszenia.

Prolog w kolorze wprowadza w okoliczności realizacji oryginalnego filmu „Ręce do góry”. Po trylogii z Andrzejem Leszczycem reżyser zdecydował się uczynić go jednym z bohaterów – piątki bohaterów, którzy spotykają się po latach na balu absolwentów akademii medycznej. Ich pseudonimy: Zastawa (J. Skolimowski), Opel Rekord (T. Łomnicki), Alfa (J.Szczerbic) i Romeo (A. Hanuszkiewicz), Wartburg (B. Kobiela) sygnalizują status materialny i korzyści czerpane z małej stabilizacji lat 60. Próbą dla ich charakterów okazała się afera z okresu studiów, kiedy w czynie społecznym przygotowali wielkoformatowy portret Stalina, przez przypadek z podwójną parą oczu. Zasadnicza część filmu – czarno-biała opowieść o przyjaciołach – powstała w 1967 roku, ale została zatrzymana przez cenzurę. W wyniku rozmów z urzędnikami Skolimowski podjął decyzję o emigracji. Powrócił do tego filmu, na zaproszenie władz kinematografii w okresie solidarnościowej odwilży i w 1981 roku dokręcił kolorowy prolog, w którym wyjaśnia swoją ówczesną sytuację i obecną kondycję. Ilustruje go zdjęciami z planu filmu „Fałszerstwo” (1981) Volkera Schlondorffa, w którym wystąpił jako aktor w roli fotoreportera w zrujnowanym wojną Bejrucie. Ponadto zdjęciami z Londynu, m.in. marszów poparcia dla Solidarności. Muzykę do filmu skomponował Krzysztof Komeda. Natomiast w prologu wykorzystano fragment Kosmogonii Krzysztofa Pendereckiego. Eseistyczne walory prologu budują też cytaty ze współczesnego polskiego malarstwa: Edwarda Dwurnika, Teresy Pągowskiej, Zdzisława Beksińskiego i inni.

 

film akcji, sci-fi | reż. George Miller | Australia/USA, 2024

czas trwania: 158 min.

Kiedy świat upada, młoda Furiosa zostaje uprowadzona z Zielonego Miejsca Wielu Matek. Wpada w ręce potężnej Hordy Bikerów, której przewodzi watażka Dementus. Po przebyciu Pustkowi porywacze docierają do Cytadeli, gdzie rządzi Wieczny Joe. Dwóch tyranów zaczyna walkę o władzę, Furiosa zaś musi przetrwać wiele prób, jednocześnie gromadząc środki, które pozwolą jej wrócić do domu.

Anya Taylor-Joy i Chris Hemsworth są odtwórcami głównych ról w Furiosie, dziele nagrodzonego Oscarem genialnego George’a Millera. Jest to wyczekiwany powrót do kultowego dystopijnego świata, stworzonego przez niego ponad 30 lat temu w filmach z serii Mad Max. Miller prezentuje teraz następną odsłonę cyklu, oryginalną i samoistną przygodę, ukazującą początki nieustraszonej postaci z nagrodzonego kilkoma Oscarami przeboju Mad Max: Na drodze gniewu.

Reżyser filmu Gerardo Herrero jest jednym z najbardziej uznanych europejskich producentów.
Jego filmy zdobyły m.in. Oscara („Sekret jej oczu”) czy Złotą Palmę („Wiatr buszujący w jęczmieniu”).  
Tym razem polscy widzowie zobaczą film, który wyreżyserował.

„Terapia dla par” to hiszpański komediodramat, w którym napięcie rośnie od pierwszej do ostatniej sceny. To pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”!

Trzy pary małżeńskie zostają zaproszone przez swoją terapeutkę na spotkanie. Psycholożka sama nie pojawia się na terapii, udziela im jednak szczegółowych instrukcji, co mają robić. Szóstka bohaterów będzie odkrywać tajemnice dotyczące ich związków. Małżonkowie będą musieli przedyskutować kwestie takie jak opieka nad dziećmi, obowiązki domowe, pieniądze, zazdrość i seks. Stopniowo dowiedzą się o sobie kolejnych rzeczy, także tych niewygodnych…

Czy ta eksperymentalna sesja terapeutyczna doprowadzi bohaterów filmu do rozwiązań, jakich oczekiwali?

Douglas (Caleb Landry Jones) nie ma co do tego wątpliwości. Potworne tortury, którym poddany został jako dziecko przez fundamentalistycznie religijnych ojca i brata, zmieniły go na zawsze. Już jako dorosły Douglas szuka sprawiedliwości, tożsamości i miejsca dla siebie, eksperymentuje i chwyta dzień. Towarzyszą mu w tym wierne psy, które okażą się nie tylko lekarstwem na samotność, ale i świetnymi kompanami w walce z gangiem terroryzującym miasto…

Pokazywany w konkursie głównym na festiwalu w Wenecji „Dogman” to wielki powrót Luca Bessona, twórcy kultowego „Leona Zawodowca”, „Wielkiego błękitu” i „Piątego elementu”. Z kolei Caleb Landry Jones („Nitram”, „ Trzy billboardy za Ebbing, Missouri”), laureat Złotej Palmy w Cannes, daje popis aktorskiego kunsztu, zachwyca i hipnotyzuje rolą porównywaną do dokonania Joaquina Phoenixa w „Jokerze”.

 

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors