Nick Cave i jego pierwszy zespół The Birthday Party są bohaterami kinowego dokumentu „The Birthday Party: Bunt w niebie”, uznanego przez opiniotwórczy dziennik The Guardian za „jeden z najlepszych dokumentów muzycznych ostatnich lat”. To wyreżyserowane przez Iana White’a, porywające jak rockowy koncert widowisko opowiada o pokonywaniu przeszkód, geniuszu artystycznym i totalnej dysfunkcji. Historia powstania, sukcesu i nieuchronnego upadku The Birthday Party zawiera szczere rozmowy z muzykami, fragmenty nigdzie dotąd niepokazywanych nagrań, piosenki, których nie umieszczono na żadnym albumie i ogromne bogactwo różnorodnej twórczości członków zespołu. „The Birthday Party: Bunt w niebie” to opowieść o niespotykanej kreatywności, o cenie sławy i autodestrukcji, którą snują, z właściwym sobie czarnym humorem, sami członkowie zespołu. Widz dostaje unikalny wgląd w ich marzenia, nadzieje i motywacje, z których powstała jedna z najbardziej wpływowych grup muzycznych na świecie.
Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.
Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".
Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.
Czerwona sukienka (Pretty Red Dress)
W społeczeństwie zdominowanym przez patriarchalne normy mężczyźni muszą wpisywać się w sztywne wzorce męskości. W przypadku czarnoskórych presja ta jest jeszcze większa – nie tylko oczekuje się od nich tłumienia emocji ze względu na płeć, ale także mierzą się z dodatkowymi ograniczeniami wynikającymi z kulturowej i społecznej marginalizacji.
Travis balansuje na cienkiej granicy między społecznymi oczekiwaniami a własnym pragnieniem wolności, jego walka zaś staje się polem bitwy o miłość, tożsamość i godność. Jego ekspresja nie mieści się w binarnym podziale, a każda decyzja, którą podejmuje, wystawia na próbę relacje z rodziną i światem zewnętrznym.
„Czerwona sukienka” przełamuje schematy, ucząc, że prawdziwa tożsamość nie potrzebuje definicji, a autentyczność to największy akt odwagi.
reżyseria i scenariusz: Dionne Edwards, obsada: Natey Jones, Alexandra Burke, Temilola Olatunbosun, Tsemaye Bob-Egbe, Emeka Sesay, Michael Junior Onafowokan, Adé Dee Haastrup, Joshua Blisset, Eliot Sumner, Edwin De La Renta, muzyka: Hugo Brijs, zdjęcia: Adam Scarth, produkcja: Wielka Brytania 2023, czas: 110 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie
Wieczór, który łączy kino, muzykę i sztukę.
W sercu miasta, na styku obrazu i dźwięku, zapraszamy na Festiwal Filmowy Argon 2025 – wydarzenie, które przekracza granice klasycznego seansu filmowego.
Podczas głównej części wieczoru zaprezentowane zostaną cztery filmy produkcji Stowarzyszenia Filmowego Neon: "Nowy Wiek Artystyczny", "Ojczym", "Śmierć Telewizji" oraz film animowany "Back to Monkey".
W trakcie głównej części odbędą się również dwa panele dyskusyjne, podczas których uczestnicy będą mieli okazję wziąć udział w rozmowach z gośćmi specjalnymi oraz twórcami filmów.
Festiwalowi będą towarzyszyć liczne inicjatywy dodatkowe, w tym wernisaż fotograficzny oraz występy zespołów muzycznych.
Część główna wydarzenia odbędzie się w godzinach 18:00–21:00. Przed nią (17:00–18:00) i po niej (21:00–22:00) zaplanowano otwartą przestrzeń do spotkań i dodatkowe atrakcje.
Jubileuszowy koncert z okazji 75. urodzin Maestra
André Rieu skończył niedawno 75 lat i z tej okazji zaprasza Cię do świętowania jego urodzin na pięknym statku, którym – razem ze swoją ukochaną Orkiestrą Johanna Straussa – pływał w październiku ubiegłego roku po rzece Mozie w swym rodzinnym mieście Maastricht. Tak wszyscy świętowali jego jubileusz, bowiem Maestro urodził się dokładnie 1 października 1949 roku. W kinie i na pokładzie tego statku czeka więc na Ciebie wielkie urodzinowe przyjęcie i wiele przepięknej muzyki!
Nasz nowy kinowy show jest wyrazem uznania dla młodzieńczych snów i marzeń André o założeniu własnej orkiestry i podróżowaniu z nią po całym świecie. To wybór utworów z ulubionych tras koncertowych André.
Większość z tych koncertów nigdy wcześniej nie była pokazywana na dużym ekranie, zatem to Twoja szansa, aby zobaczyć kultowe klasyki André po raz pierwszy. To wielkie święto, wejdź więc na pokład tej rozmuzykowanej łodzi i dołącz do Maestra i jego znakomitych gości!
Dowiesz się też, jakie plany na przyszłość ma nasz ukochany król walca.
Czas trwania: około 3 godzin (w tym przerwa)
Polskie napisy
Wszystko będzie dobrze (Cong jin yihou)
Pat i Angie połowę życia spędziły razem, mieszkając w ciasnym, ale przytulnym i przepełnionym miłością mieszkanku, otaczając się wspierającymi przyjaciółkami i rodziną. Gdy Pat niespodziewanie umiera, Angie, po niemal czterdziestu wspólnych latach musi zmierzyć się zarówno z żałobą, jak i presją ze strony rodziny partnerki. Bliscy Pat zaczynają kwestionować jej prawo do wspólnego domu i dziedzictwa, które razem stworzyły.
Reżyser Ray Yeung z niezwykłą czułością i empatią portretuje intymną relację seniorek, jednocześnie wskazując na nierówności społeczne i kulturowe, które wpływają na sytuację wszystkich bohaterów. Film stawia ważne pytania o definicję rodziny w dzisiejszym świecie: czy więzy krwi zawsze mają większą wartość niż wieloletnia miłość i wspólna historia? W tle rozgrywa się krytyka kapitalistycznej rzeczywistości Hongkongu, gdzie nieruchomości są poza zasięgiem większości, a marzenie o domu często prowadzi do niemoralnych zagrywek.
To kino ciche, ale pełne mocy, ukazujące, jak osobiste dramaty mogą być odbiciem szerszych problemów społecznych. „Wszystko będzie dobrze” łączy ciepło, urok i krytyczną refleksję, oferując wzruszające spojrzenie na związki, stratę i walkę o godność w świecie zdominowanym przez materialne wartości.
reżyseria i scenariusz: Ray Yeung, obsada: Patra Au, Lin-Lin Li, Tai-Bo, Siu Ying Hui, Chung-Hang Leung, Fish Liew, Yung Ting Rachel Leung, muzyka: Veronica Lee, zdjęcia: Ming-Kai Leung, produkcja: Hongkong, Chiny 2024, czas: 93 minuty, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie
- Berlin International Film Festival 2024 - Najlepszy Film Pełnometrażowy, Nagroda Teddy
- Gijón International Film Festival 2024 - Nagroda Rambal
- Thessaloniki Film Festival 2024 - Nagroda Mermaid
- Rio de Janeiro International Film Festival 2024 - Najlepszy Film Międzynarodowy, Nagroda Felix
- FilmOut San Diego 2024 - Najlepsza Aktorka - Patra Au
- FilmOut San Diego 2024 - Najlepsza Aktorka Drugoplanowa - Lin-Lin Li
- Frameline San Francisco International LGBTQ Film Festival 2024 - Nagroda Publiczności
- MIX Copenhagen LGBTQ Film Festival 2024 - Najlepszy Film Fabularny
Nowa fala (Onda Nova)
Niegdyś zakazana przez brazylijską dyktaturę, a teraz odrestaurowana w oszałamiającej jakości 4K – „Nowa fala” to anarchistyczna komedia erotyczna, która pulsuje pożądaniem, buntem i sportową pasją. W świecie, w którym kobiecy futbol był skandalem, a queerowa wolność – aktem rewolucji, młode piłkarki z Gayvotas Football Club muszą zmierzyć się z konserwatywnym społeczeństwem, rodzinnymi konfliktami i własnymi pragnieniami. Wspierane przez czołowe postacie brazylijskiej walki o demokrację, przygotowują się do symbolicznego, międzynarodowego meczu – sportowego i egzystencjalnego starcia o prawo do bycia sobą.
Film został w całości ocenzurowany za swoją „niemoralność”, ale jego bezkompromisowy przekaz zyskał z czasem kultowy status. Dziś, odkryty na nowo, błyszczy jako jedno z pierwszych brazylijskich dzieł otwarcie podejmujących tematykę LGBT+, w którym pragnienie staje się siłą napędową bohaterek i samej narracji. „Nowa fala” wraca, by znów porwać widzów swoją energią, odwagą i prowokacyjnym urokiem.
reżyseria i scenariusz: José Antonio Garcia, Ícaro Martins, obsada: Carla Camurati, Cristina Mutarelli, Tânia Alves, Regina Casé, Neide Santos, Pita, Cristina Bolzan, Cida Moreira, Ênio Gonçalves, Patricio Bisso, muzyka: Luiz Lopes, zdjęcia: Antonio Meliande, produkcja: Brazylia 1983, czas: 102 minuty, gatunek: film fabularny/komedia, napisy: polskie/angielskie
Lesbos (Lesvia)
Na skąpanej w słońcu, malowniczej wyspie Lesbos queerowa historia splata się z mitem i rzeczywistością. To tutaj, w Eressos – miejscu narodzin Safony – przez dekady lesbijki z całego świata budowały swoją własną przestrzeń wolności. Co jednak, gdy raj na ziemi staje się polem bitwy o to, kto ma prawo nazywać się lesbijką? Reżyserka, która sama urodziła się na wyspie z intymną wrażliwością przygląda się dekadom miłości, buntu I nieporozumień, splatając osobiste wspomnienia z archiwalnymi nagraniami. To nie tylko dokument, ale manifestacja kobiecej siły – pełna pasji, humoru i tęsknoty opowieść o tym, jak rodzi się wspólnota.
- Thessaloniki Documentary Film Festival 2024 - nominacja za debiut reżyserski, wyróżnienie w kategorii Mermaid Award i nagroda Greek Film Center Award za najlepszy grecki debiut reżyserski - Tzeli Hadjidimitriou
reżyseria i scenariusz: Tzeli Hadjidimitriou, muzyka: Stefanos Konstantinidis, Nassos Sopilis - Fabrika, zdjęcia: Tzeli Hadjidimitriou, produkcja: Grecja 2024, czas: 78 minut, gatunek: film dokumentalny, napisy: polskie/angielskie
Niebieskie światła (Luces azules)
Siedemdziesiąte urodziny Alejandro miały być świętem życia, ale zamiast toastów za przyszłość, w powietrzu unosi się napięcie, a sekrety wychodzą na jaw szybciej niż kolejne kieliszki wina. W kręgu jego przyjaciół – starszych i młodszych, gejów i lesbijek, par i samotników – zaczyna się gra emocji, gdzie miłość, lojalność i tęsknota zderzają się z brutalną szczerością.
W świecie, gdzie normy społeczne nie nadążają za rzeczywistością, ta noc zmieni wszystko – ale czy nie po to właśnie są przyjęcia?
„Niebieskie światła” to błyskotliwa, pełna humoru, a jednocześnie poruszająca opowieść o przyjaźni, samotności i tym, jak bardzo potrzebujemy siebie nawzajem, mimo, że czasem trudno nam to przyznać.
- Rio Festival de Cinema LGBTQIA+ 2024 - Najlepszy Film Międzynarodowy - Nagroda Jury, nominacja
reżyseria: Lucas Santa Ana, scenariusz: Gustavo Pecoraro, obsada: Ernesto Larrese, Claudio Da Passano, Osmar Núñez, Fernando Dente, Estela Garelli, Edgardo Moreira, muzyka: Mariano Agustín Fernández, zdjęcia: Pablo Galarza, produkcja: Argentyna 2024, czas: 100 minut, gatunek: film fabularny, napisy: polskie/angielskie
Podczas podróży lotniczej aktorka Felicja wspomina czasy II wojny światowej. Zakochana w koledze z teatru, Wiktorze Rawiczu, ukrywała go przez niemal całą okupację, ciążył na nim bowiem wyrok śmierci z uwagi na podejrzenie o zabójstwo volksdeutscha Petersa. By uratować ukochanego, Felicja znosi liczne poniżenia, przemoc, gwałt. Liczy jednak, że Rawicz odwzajemni jej uczucie. Gdy kończy się wojna, bohaterka przeżyje kolejne dramatyczne rozczarowania.
Ekranizacja opowiadania Kazimierza Brandysa pod tym samym tytułem zrealizowana przez jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych – Wojciecha Jerzego Hasa. „Jak być kochaną” oparty jest na monologach wewnętrznych głównej bohaterki. Wspomnienia Felicji przenoszą widzów nie tylko w brutalną rzeczywistość II wojny światowej, naznaczoną cierpieniem, grozą i lękiem, ale również w świat subtelnej, wrażliwej i kochającej młodej dziewczyny, która robi wszystko by uratować kochanego przez siebie i podziwianego mężczyznę.
Barbara Krafftówna stworzyła niezapomnianą i genialną kreację, którą należy uznać za jedną z najwspanialszych kobiecych ról w historii światowego kina. Dzięki swojemu talentowi znakomicie oddała uczucia i emocje towarzyszące jej bohaterce w różnych momentach akcji – od bezgranicznej miłości przez strach i poniżenie do rozczarowania i zgorzknienia. Efektem tego było uznanie krytyków i publiczności oraz nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w 1963 roku. Partneruje jej Zbigniew Cybulski, który odtwarzając Wiktora Rawicza, kabotyna, tchórza i mitomana, odważnie zrywa z postacią Maćka Chełmickiego z „Popiołu i diamentu” Andrzeja Wajdy.
Rozgrywająca się w Polsce, niezwykle poruszająca i trafiająca prosto w serce animowana, opowieść z czasów II wojny światowej w reżyserii nagrodzonego Oscarem za film „Artysta” Michela Hazanaviciusa.
Dawno, dawno temu, gdzieś w Polsce, w wielkim lesie mieszkali biedny drwal i jego żona. Zimno, głód, bieda i szalejąca wokół wojna sprawiły, że ich życie było bardzo trudne. Pewnego dnia żona drwala idąc niedaleko linii kolejowej znalazła małe zawiniątko wyrzucone z jednego z wielu pociągów nieustannie przejeżdżających przez las. W środku jest niemowlę - dziewczynka. To dziecko, ten „najcenniejszy z ładunków”, odmieni życie żony biednego drwala i jej męża, a także tych, których napotka na swojej drodze… w tym mężczyzny, który zmuszony był wyrzucić zawiniątko z pociągu. Znajdą się tacy, którzy postanowią chronić malutkie życie, bez względu na cenę. Ta niezwykła historia odkryje to, co najgorsze i najlepsze w ludzkich sercach.
Scenariusz powstał w oparciu o przetłumaczoną na 16 języków bestsellerową książkę francuskiego dramaturga i autora wydawnictw dla dzieci Jeana-Claude’a Grumberga, którego sztukę „Pracownia krawiecka” zrealizował polski Teatr Telewizji. Na udział w filmie w roli koproducentów zdecydowali się słynni bracia kina – Jean-Pierre i Luc Dardenne. Kompozytorem muzyki do filmu jest dwukrotny laureat Oscarów za produkcje „Kształt wody” i „Grand Budapest Hotel” Alexandre Desplat – twórca muzyki do hitu „Harry Potter i Insygnia Śmierci”. W swojej karierze pracował z największymi reżyserami kina, w tym m.in. z: Wesem Andersonem, Guillermo del Toro, Luciem Bessonem i Romanem Polańskim.
Gatunek: Animowany, Dramat
Produkcja: Belgia, Francja 2024
Czas trwania: 81 min
SUB PL
