Wszyscy mieszkańcy Treflikowa przygotowują się do Wigilii. Kiedy jednak z całego miasta znikają choinkowe bombki, Treflik i Treflinka ruszą ich tropem, aby dowiedzieć się, kto stoi za kradzieżą. Czas uratować Święta!
Treflik i Treflinka nie mogą się doczekać Świąt. Prezenty to jedyna rzecz, o jakiej potrafią myśleć! Kiedy nadchodzi Wigilia, rodzeństwo z ekscytacją zrywa się z łóżek. Razem z rodziną zaczynają przygotowania – pieką ciastka, odśnieżają podwórko i ustawiają choinkę. Zostaje im tylko jedna rzecz do zrobienia – wieszanie ozdób. Dostrzegają jednak, że nie mają bombek. Co gorsza, nikt w mieście ich nie ma! Wszystkie ozdoby nagle poznikały z każdego domu i sklepu. Treflik i Treflinka rozpoczynają śledztwo, aby ustalić, gdzie się podziały bombki. Z pomocą robota Robobota i samego Świętego Mikołaja postarają się uratować Gwiazdkę!
„Trefliki ratują Święta” to historia bohaterów dobrze znanych najmłodszym widzom z uwielbianych seriali „Rodzina Treflików” oraz „Bobaski i Miś”. Ta czarująca i pełna wdzięku świąteczna przygoda to dawka dobrej, mądrej zabawy w gwiazdorskiej obsadzie.
Kategoria wiekowa: 3+
Czas trwania: 45 min
Wersja językowa: polski dubbing
Reżyseria: Piotr Ficner
Kraj i rok produkcji: Polska 2024
Polska premiera: 29 listopada 2024
W trakcie seansów filmu widzowie zobaczą:
- film „Trefliki ratują Święta” (30 minut)
- wyjątkowy dodatek specjalny „Opowieść Berta” (12 minut)
- kolorowy teledysk do piosenki „Trefliki ratują Święta” (3 minuty)
Ceniony reżyser filmowy Salvatore Di Vita (Jacques Perrin) pewnej nocy odbiera telefon. Wiadomość, którą usłyszy, zapoczątkuje lawinę nostalgicznych wspomnień, których łącznikiem będzie kino. To właśnie tam po II wojnie światowej mały Totò (Salvatore Cascio) bezpamiętnie zakochał się w magii „ruchomych obrazów”. Chłopczyk pragnie tylko jednego: zaprzyjaźnić się z kinooperatorem Alfredo (Philippe Noiret). Zadanie to będzie jednak trudniejsze niż mu się wydaje. Tytułowe „Cinema Paradiso”– jego niesamowita i równie osobliwa widownia oraz bogaty repertuar – staną się tłem dla niezapomnianych przygód dorastającego na sycylijskiej prowincji bohatera, jego pierwszej „wielkiej miłości”, aż do czasu wyjazdu z rodzinnego miasteczka.
„Cinema Paradiso” pozostaje do dziś najpiękniejszym „listem miłosnym do kina”, jaki kiedykolwiek spisano na taśmie filmowej. Ta ponadczasowa opowieść o przyjaźni, marzeniach, dorastaniu i wielkiej fascynacji X Muzą porwała serca widzów na całym świecie.
Film nie należy do wiernych adaptacji jednej z najznakomitszych powieści polskiej literatury, lecz stanowi swobodną kreację w oparciu o jej wątki. Reżyser uwypuklił osobisty dramat Wokulskiego, wpisany w obyczajową mozaikę Warszawy końca XIX wieku. Cechą postaci Wokulskiego jest wewnętrzne rozdarcie spowodowane nieodwzajemnioną miłością do Izabeli Łęckiej, nieszczęściem zaś – jego nazbyt romantyczna postawa i nieporadność samotnika zagubionego w snobistycznym, groteskowym społeczeństwie, którego życie Has maluje w iście turpistycznych obrazach.
Paryż, rok 1963. Najmłodszy z rodzeństwa, Roland, jest wyjątkowym chłopcem. Lekarze orzekli, że nigdy nie będzie chodził, ale jego uparta matka – Esther – nie przyjmuje tego do wiadomości. Dzięki niezachwianej nadziei i wyparciu złych myśli, podejmuje walkę przeciwko (wydawałoby się) nieubłaganemu losowi. Jej ogromna charyzma oraz miłość, jej siła przekonywania, jej chęć do zabawy oraz skłonność do medycyny alternatywnej stanowią świat, w którym Roland poznaje cudowne życie, jakie jego matka sobie dla niego wymarzyła.
„Wielkie piękno” to wizualnie oszałamiająca, kontemplacyjna podróż przez Rzym i życie głównego bohatera filmu, Jepa Gambardelli, starzejącego się dziennikarza i pisarza, który po latach hedonistycznego życia zaczyna rozliczać się ze swoją przeszłością. Słynący z ironicznego dystansu i bycia stałym bywalcem elitarnych przyjęć, Jep z pozornym spokojem dryfuje przez świat włoskiej wyższej sfery. Jednak pod powierzchnią blichtru, rozmów o sztuce i filozofii kryje się głęboka tęsknota za autentycznym pięknem i duchowym spełnieniem.
Film Paolo Sorrentino jest nie tylko melancholijną medytacją nad przemijaniem i pustką życia towarzyskiego, lecz także listem miłosnym do Rzymu – miasta pełnego kontrastów, historii i ukrytych cudów. Rzym, nostalgiczny i okrutny, staje się równorzędnym bohaterem. Jego zabytki, ulice i życie nocne tworzą kontrast między historycznym pięknem a współczesną dekadencją. Stylowa reżyseria, wyrafinowane zdjęcia i symboliczne obrazy tworzą razem film, który bywa porównywany do dzieł Federica Felliniego, zwłaszcza do „Słodkiego życia”.
„Wielkie piękno” to jeden z najważniejszych tytułów europejskiego kina XXI wieku, dlatego zdecydowaliśmy się przywrócić go na ekrany kin studyjnych.